Déclinaison / Conjugueur latin
rĕcondo - Diathèse active
(rĕcondo, rĕcondis, recondidi, rĕcondĕre, reconditum)
verbe transitif III conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | rĕcondo |
| II sing. | rĕcondis |
| III sing. | rĕcondit |
| I plur. | rĕcondĭmus |
| II plur. | rĕcondĭtis |
| III plur. | rĕcondunt |
| IMPARFAIT |
| I sing. | rĕcondēbam |
| II sing. | rĕcondēbas |
| III sing. | rĕcondēbat |
| I plur. | rĕcondebāmus |
| II plur. | rĕcondebātis |
| III plur. | rĕcondēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | rĕcondam |
| II sing. | rĕcondes |
| III sing. | rĕcondet |
| I plur. | rĕcondēmus |
| II plur. | rĕcondētis |
| III plur. | rĕcondent |
| PARFAIT |
| I sing. | recondidi |
| II sing. | recondidisti |
| III sing. | recondidit |
| I plur. | recondidĭmus |
| II plur. | recondidistis |
| III plur. | recondidērunt, recondidēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | recondidĕram |
| II sing. | recondidĕras |
| III sing. | recondidĕrat |
| I plur. | recondiderāmus |
| II plur. | recondiderātis |
| III plur. | recondidĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | recondidĕro |
| II sing. | recondidĕris |
| III sing. | recondidĕrit |
| I plur. | recondiderĭmus |
| II plur. | recondiderĭtis |
| III plur. | recondidĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | rĕcondam |
| II sing. | rĕcondas |
| III sing. | rĕcondat |
| I plur. | rĕcondāmus |
| II plur. | rĕcondātis |
| III plur. | rĕcondant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | rĕcondĕrem |
| II sing. | rĕcondĕres |
| III sing. | rĕcondĕret |
| I plur. | rĕconderēmus |
| II plur. | rĕconderētis |
| III plur. | rĕcondĕrent |
| PARFAIT |
| I sing. | recondidĕrim |
| II sing. | recondidĕris |
| III sing. | recondidĕrit |
| I plur. | recondiderĭmus |
| II plur. | recondiderĭtis |
| III plur. | recondidĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | recondidissem |
| II sing. | recondidisses |
| III sing. | recondidisset |
| I plur. | recondidissēmus |
| II plur. | recondidissētis |
| III plur. | recondidissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | rĕcondĕ |
| II plur. | rĕcondĭte |
| FUTUR |
| II sing. | rĕcondĭto |
| III sing. | rĕcondĭto |
| II plur. | rĕconditōte |
| III plur. | rĕcondunto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| rĕcondens, entis |
| FUTUR |
| reconditūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| rĕcondĕre |
| PARFAIT |
| recondidisse |
| FUTUR |
| Singolare: | reconditūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | reconditūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | rĕcondendi |
| Datif: | rĕcondendo |
| Accusatif: | ad rĕcondendum |
| Ablatif: | rĕcondendo |
| SUPIN |
| reconditum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:RECONDO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|