Déclinaison / Conjugueur latin
rĕpŭdĭor - Diathèse passive
(rĕpŭdĭo, rĕpŭdĭas, repudiavi, rĕpŭdĭāre, repudiatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | rĕpŭdĭor |
| II sing. | rĕpŭdĭāris, rĕpŭdĭāre |
| III sing. | rĕpŭdĭātur |
| I plur. | rĕpŭdĭāmur |
| II plur. | rĕpŭdĭamĭni |
| III plur. | rĕpŭdĭantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | rĕpŭdĭābar |
| II sing. | rĕpŭdĭabāris, rĕpŭdĭabāre |
| III sing. | rĕpŭdĭabātur |
| I plur. | rĕpŭdĭabāmur |
| II plur. | rĕpŭdĭabamĭni |
| III plur. | rĕpŭdĭabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | rĕpŭdĭābor |
| II sing. | rĕpŭdĭabĕris, rĕpŭdĭabĕre |
| III sing. | rĕpŭdĭabĭtur |
| I plur. | rĕpŭdĭabĭmur |
| II plur. | rĕpŭdĭabimĭni |
| III plur. | rĕpŭdĭabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | repudiatus, a, um sum |
| II sing. | repudiatus, a, um es |
| III sing. | repudiatus, a, um est |
| I plur. | repudiati, ae, a sumus |
| II plur. | repudiati, ae, a estis |
| III plur. | repudiati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | repudiatus, a, um eram |
| II sing. | repudiatus, a, um eras |
| III sing. | repudiatus, a, um erat |
| I plur. | repudiati, ae, a eramus |
| II plur. | repudiati, ae, a eratis |
| III plur. | repudiati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | repudiatus, a, um ero |
| II sing. | repudiatus, a, um eris |
| III sing. | repudiatus, a, um erit |
| I plur. | repudiati, ae, a erimus |
| II plur. | repudiati, ae, a eritis |
| III plur. | repudiati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | rĕpŭdĭer |
| II sing. | rĕpŭdĭēris, rĕpŭdĭēre |
| III sing. | rĕpŭdĭētur |
| I plur. | rĕpŭdĭēmur |
| II plur. | rĕpŭdĭemĭni |
| III plur. | rĕpŭdĭentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | rĕpŭdĭārer |
| II sing. | rĕpŭdĭarēris, rĕpŭdĭarēre |
| III sing. | rĕpŭdĭarētur |
| I plur. | rĕpŭdĭarēmur |
| II plur. | rĕpŭdĭaremĭni |
| III plur. | rĕpŭdĭarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | repudiatus, a, um sim |
| II sing. | repudiatus, a, um sis |
| III sing. | repudiatus, a, um sit |
| I plur. | repudiati, ae, a simus |
| II plur. | repudiati, ae, a sitis |
| III plur. | repudiati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | repudiatus, a, um essem |
| II sing. | repudiatus, a, um esses |
| III sing. | repudiatus, a, um esset |
| I plur. | repudiati, ae, a essemus |
| II plur. | repudiati, ae, a essetis |
| III plur. | repudiati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | rĕpŭdĭāre |
| II plur. | rĕpŭdĭamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | rĕpŭdĭātor |
| III sing. | rĕpŭdĭātor |
| II plur. | |
| III plur. | rĕpŭdĭantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| repudiatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| rĕpŭdĭāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | repudiatus, a, um esse |
| Plurale: | repudiati, ae, a esse |
| FUTUR |
| repudiatum esse |
| GERUNDIVO |
| rĕpŭdĭandus, a, um | |