Déclinaison / Conjugueur latin
rĕsacror - Diathèse passive
(rĕsacro, rĕsacras, resacravi, rĕsacrāre, resacratum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | rĕsacror |
| II sing. | rĕsacrāris, rĕsacrāre |
| III sing. | rĕsacrātur |
| I plur. | rĕsacrāmur |
| II plur. | rĕsacramĭni |
| III plur. | rĕsacrantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | rĕsacrābar |
| II sing. | rĕsacrabāris, rĕsacrabāre |
| III sing. | rĕsacrabātur |
| I plur. | rĕsacrabāmur |
| II plur. | rĕsacrabamĭni |
| III plur. | rĕsacrabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | rĕsacrābor |
| II sing. | rĕsacrabĕris, rĕsacrabĕre |
| III sing. | rĕsacrabĭtur |
| I plur. | rĕsacrabĭmur |
| II plur. | rĕsacrabimĭni |
| III plur. | rĕsacrabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | resacratus, a, um sum |
| II sing. | resacratus, a, um es |
| III sing. | resacratus, a, um est |
| I plur. | resacrati, ae, a sumus |
| II plur. | resacrati, ae, a estis |
| III plur. | resacrati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | resacratus, a, um eram |
| II sing. | resacratus, a, um eras |
| III sing. | resacratus, a, um erat |
| I plur. | resacrati, ae, a eramus |
| II plur. | resacrati, ae, a eratis |
| III plur. | resacrati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | resacratus, a, um ero |
| II sing. | resacratus, a, um eris |
| III sing. | resacratus, a, um erit |
| I plur. | resacrati, ae, a erimus |
| II plur. | resacrati, ae, a eritis |
| III plur. | resacrati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | rĕsacrer |
| II sing. | rĕsacrēris, rĕsacrēre |
| III sing. | rĕsacrētur |
| I plur. | rĕsacrēmur |
| II plur. | rĕsacremĭni |
| III plur. | rĕsacrentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | rĕsacrārer |
| II sing. | rĕsacrarēris, rĕsacrarēre |
| III sing. | rĕsacrarētur |
| I plur. | rĕsacrarēmur |
| II plur. | rĕsacraremĭni |
| III plur. | rĕsacrarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | resacratus, a, um sim |
| II sing. | resacratus, a, um sis |
| III sing. | resacratus, a, um sit |
| I plur. | resacrati, ae, a simus |
| II plur. | resacrati, ae, a sitis |
| III plur. | resacrati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | resacratus, a, um essem |
| II sing. | resacratus, a, um esses |
| III sing. | resacratus, a, um esset |
| I plur. | resacrati, ae, a essemus |
| II plur. | resacrati, ae, a essetis |
| III plur. | resacrati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | rĕsacrāre |
| II plur. | rĕsacramĭni |
| FUTUR |
| II sing. | rĕsacrātor |
| III sing. | rĕsacrātor |
| II plur. | |
| III plur. | rĕsacrantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| resacratus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| rĕsacrāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | resacratus, a, um esse |
| Plurale: | resacrati, ae, a esse |
| FUTUR |
| resacratum esse |
| GERUNDIVO |
| rĕsacrandus, a, um | |