Déclinaison / Conjugueur latin
rĕsălūto - Diathèse active
(rĕsălūto, rĕsălūtas, resalutavi, rĕsălūtāre, resalutatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | rĕsălūto |
| II sing. | rĕsălūtas |
| III sing. | rĕsălūtat |
| I plur. | rĕsălūtāmus |
| II plur. | rĕsălūtātis |
| III plur. | rĕsălūtant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | rĕsălūtābam |
| II sing. | rĕsălūtābas |
| III sing. | rĕsălūtābat |
| I plur. | rĕsălūtabāmus |
| II plur. | rĕsălūtabātis |
| III plur. | rĕsălūtābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | rĕsălūtābo |
| II sing. | rĕsălūtābis |
| III sing. | rĕsălūtābit |
| I plur. | rĕsălūtabĭmus |
| II plur. | rĕsălūtabĭtis |
| III plur. | rĕsălūtābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | resalutavi |
| II sing. | resalutavisti |
| III sing. | resalutavit |
| I plur. | resalutavĭmus |
| II plur. | resalutavistis |
| III plur. | resalutavērunt, resalutavēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | resalutavĕram |
| II sing. | resalutavĕras |
| III sing. | resalutavĕrat |
| I plur. | resalutaverāmus |
| II plur. | resalutaverātis |
| III plur. | resalutavĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | resalutavĕro |
| II sing. | resalutavĕris |
| III sing. | resalutavĕrit |
| I plur. | resalutaverĭmus |
| II plur. | resalutaverĭtis |
| III plur. | resalutavĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | rĕsălūtem |
| II sing. | rĕsălūtes |
| III sing. | rĕsălūtet |
| I plur. | rĕsălūtēmus |
| II plur. | rĕsălūtētis |
| III plur. | rĕsălūtent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | rĕsălūtārem |
| II sing. | rĕsălūtāres |
| III sing. | rĕsălūtāret |
| I plur. | rĕsălūtarēmus |
| II plur. | rĕsălūtarētis |
| III plur. | rĕsălūtārent |
| PARFAIT |
| I sing. | resalutavĕrim |
| II sing. | resalutavĕris |
| III sing. | resalutavĕrit |
| I plur. | resalutaverĭmus |
| II plur. | resalutaverĭtis |
| III plur. | resalutavĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | resalutavissem |
| II sing. | resalutavisses |
| III sing. | resalutavisset |
| I plur. | resalutavissēmus |
| II plur. | resalutavissētis |
| III plur. | resalutavissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | rĕsălūta |
| II plur. | rĕsălūtāte |
| FUTUR |
| II sing. | rĕsălūtāto |
| III sing. | rĕsălūtāto |
| II plur. | rĕsălūtatōte |
| III plur. | rĕsălūtanto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| rĕsălūtans, antis |
| FUTUR |
| resalutatūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| rĕsălūtāre |
| PARFAIT |
| resalutavisse |
| FUTUR |
| Singolare: | resalutatūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | resalutatūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | rĕsălūtandi |
| Datif: | rĕsălūtando |
| Accusatif: | ad rĕsălūtandum |
| Ablatif: | rĕsălūtando |
| SUPIN |
| resalutatum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:RESALUTO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|