Déclinaison / Conjugueur latin
| PRÉSENT |
| I sing. | rĕsarcĭor |
| II sing. | rĕsarcīris, rĕsarcīre |
| III sing. | rĕsarcītur |
| I plur. | rĕsarcīmur |
| II plur. | rĕsarcimĭni |
| III plur. | rĕsarciuntur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | rĕsarciēbar |
| II sing. | rĕsarciebāris, rĕsarciebāre |
| III sing. | rĕsarciebātur |
| I plur. | rĕsarciebāmur |
| II plur. | rĕsarciebamĭni |
| III plur. | rĕsarciebantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | rĕsarcĭar |
| II sing. | rĕsarciēris, rĕsarciēre |
| III sing. | rĕsarciētur |
| I plur. | rĕsarciēmur |
| II plur. | rĕsarciemĭni |
| III plur. | rĕsarcientur |
| PARFAIT |
| I sing. | resarsus o resartus, a, um sum |
| II sing. | resarsus o resartus, a, um es |
| III sing. | resarsus o resartus, a, um est |
| I plur. | resarsi o resarti, ae, a sumus |
| II plur. | resarsi o resarti, ae, a estis |
| III plur. | resarsi o resarti, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | resarsus o resartus, a, um eram |
| II sing. | resarsus o resartus, a, um eras |
| III sing. | resarsus o resartus, a, um erat |
| I plur. | resarsi o resarti, ae, a eramus |
| II plur. | resarsi o resarti, ae, a eratis |
| III plur. | resarsi o resarti, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | resarsus o resartus, a, um ero |
| II sing. | resarsus o resartus, a, um eris |
| III sing. | resarsus o resartus, a, um erit |
| I plur. | resarsi o resarti, ae, a erimus |
| II plur. | resarsi o resarti, ae, a eritis |
| III plur. | resarsi o resarti, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | rĕsarcĭar |
| II sing. | rĕsarciāris, rĕsarciāre |
| III sing. | rĕsarciātur |
| I plur. | rĕsarciāmur |
| II plur. | rĕsarciamĭni |
| III plur. | rĕsarciantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | rĕsarcīrer |
| II sing. | rĕsarcirēris, resarsirēre |
| III sing. | rĕsarcirētur |
| I plur. | rĕsarcirēmur |
| II plur. | rĕsarcirēmini |
| III plur. | rĕsarcirentur |
| PARFAIT |
| I sing. | resarsus o resartus, a, um sim |
| II sing. | resarsus o resartus, a, um sis |
| III sing. | resarsus o resartus, a, um sit |
| I plur. | resarsi o resarti, ae, a simus |
| II plur. | resarsi o resarti, ae, a sitis |
| III plur. | resarsi o resarti, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | resarsus o resartus, a, um essem |
| II sing. | resarsus o resartus, a, um esses |
| III sing. | resarsus o resartus, a, um esset |
| I plur. | resarsi o resarti, ae, a essemus |
| II plur. | resarsi o resarti, ae, a essetis |
| III plur. | resarsi o resarti, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | rĕsarcīre |
| II plur. | rĕsarcimĭni |
| FUTUR |
| II sing. | rĕsarcītor |
| III sing. | rĕsarcītor |
| II plur. | |
| III plur. | rĕsarciuntor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| resarsus o resartus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| rĕsarcīri |
| PARFAIT |
| Singolare: | resarsus o resartus, a, um esse |
| Plurale: | resarsi o resarti, ae, a esse |
| FUTUR |
| resarsum esse o resartum esse |
| GERUNDIVO |
| rĕsarciendus, a, um |
| SUPIN |
| resarsu o resartu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:RESARCIOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|