Déclinaison / Conjugueur latin
rĕsălūtor - Diathèse passive
(rĕsălūto, rĕsălūtas, resalutavi, rĕsălūtāre, resalutatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | rĕsălūtor |
| II sing. | rĕsălūtāris, rĕsălūtāre |
| III sing. | rĕsălūtātur |
| I plur. | rĕsălūtāmur |
| II plur. | rĕsălūtamĭni |
| III plur. | rĕsălūtantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | rĕsălūtābar |
| II sing. | rĕsălūtabāris, rĕsălūtabāre |
| III sing. | rĕsălūtabātur |
| I plur. | rĕsălūtabāmur |
| II plur. | rĕsălūtabamĭni |
| III plur. | rĕsălūtabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | rĕsălūtābor |
| II sing. | rĕsălūtabĕris, rĕsălūtabĕre |
| III sing. | rĕsălūtabĭtur |
| I plur. | rĕsălūtabĭmur |
| II plur. | rĕsălūtabimĭni |
| III plur. | rĕsălūtabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | resalutatus, a, um sum |
| II sing. | resalutatus, a, um es |
| III sing. | resalutatus, a, um est |
| I plur. | resalutati, ae, a sumus |
| II plur. | resalutati, ae, a estis |
| III plur. | resalutati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | resalutatus, a, um eram |
| II sing. | resalutatus, a, um eras |
| III sing. | resalutatus, a, um erat |
| I plur. | resalutati, ae, a eramus |
| II plur. | resalutati, ae, a eratis |
| III plur. | resalutati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | resalutatus, a, um ero |
| II sing. | resalutatus, a, um eris |
| III sing. | resalutatus, a, um erit |
| I plur. | resalutati, ae, a erimus |
| II plur. | resalutati, ae, a eritis |
| III plur. | resalutati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | rĕsălūter |
| II sing. | rĕsălūtēris, rĕsălūtēre |
| III sing. | rĕsălūtētur |
| I plur. | rĕsălūtēmur |
| II plur. | rĕsălūtemĭni |
| III plur. | rĕsălūtentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | rĕsălūtārer |
| II sing. | rĕsălūtarēris, rĕsălūtarēre |
| III sing. | rĕsălūtarētur |
| I plur. | rĕsălūtarēmur |
| II plur. | rĕsălūtaremĭni |
| III plur. | rĕsălūtarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | resalutatus, a, um sim |
| II sing. | resalutatus, a, um sis |
| III sing. | resalutatus, a, um sit |
| I plur. | resalutati, ae, a simus |
| II plur. | resalutati, ae, a sitis |
| III plur. | resalutati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | resalutatus, a, um essem |
| II sing. | resalutatus, a, um esses |
| III sing. | resalutatus, a, um esset |
| I plur. | resalutati, ae, a essemus |
| II plur. | resalutati, ae, a essetis |
| III plur. | resalutati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | rĕsălūtāre |
| II plur. | rĕsălūtamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | rĕsălūtātor |
| III sing. | rĕsălūtātor |
| II plur. | |
| III plur. | rĕsălūtantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| resalutatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| rĕsălūtāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | resalutatus, a, um esse |
| Plurale: | resalutati, ae, a esse |
| FUTUR |
| resalutatum esse |
| GERUNDIVO |
| rĕsălūtandus, a, um | |