Déclinaison / Conjugueur latin
rĕsuscĭto - Diathèse active
(rĕsuscĭto, rĕsuscĭtas, resuscitavi, rĕsuscĭtāre, resuscitatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | rĕsuscĭto |
| II sing. | rĕsuscĭtas |
| III sing. | rĕsuscĭtat |
| I plur. | rĕsuscĭtāmus |
| II plur. | rĕsuscĭtātis |
| III plur. | rĕsuscĭtant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | rĕsuscĭtābam |
| II sing. | rĕsuscĭtābas |
| III sing. | rĕsuscĭtābat |
| I plur. | rĕsuscĭtabāmus |
| II plur. | rĕsuscĭtabātis |
| III plur. | rĕsuscĭtābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | rĕsuscĭtābo |
| II sing. | rĕsuscĭtābis |
| III sing. | rĕsuscĭtābit |
| I plur. | rĕsuscĭtabĭmus |
| II plur. | rĕsuscĭtabĭtis |
| III plur. | rĕsuscĭtābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | resuscitavi |
| II sing. | resuscitavisti |
| III sing. | resuscitavit |
| I plur. | resuscitavĭmus |
| II plur. | resuscitavistis |
| III plur. | resuscitavērunt, resuscitavēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | resuscitavĕram |
| II sing. | resuscitavĕras |
| III sing. | resuscitavĕrat |
| I plur. | resuscitaverāmus |
| II plur. | resuscitaverātis |
| III plur. | resuscitavĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | resuscitavĕro |
| II sing. | resuscitavĕris |
| III sing. | resuscitavĕrit |
| I plur. | resuscitaverĭmus |
| II plur. | resuscitaverĭtis |
| III plur. | resuscitavĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | rĕsuscĭtem |
| II sing. | rĕsuscĭtes |
| III sing. | rĕsuscĭtet |
| I plur. | rĕsuscĭtēmus |
| II plur. | rĕsuscĭtētis |
| III plur. | rĕsuscĭtent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | rĕsuscĭtārem |
| II sing. | rĕsuscĭtāres |
| III sing. | rĕsuscĭtāret |
| I plur. | rĕsuscĭtarēmus |
| II plur. | rĕsuscĭtarētis |
| III plur. | rĕsuscĭtārent |
| PARFAIT |
| I sing. | resuscitavĕrim |
| II sing. | resuscitavĕris |
| III sing. | resuscitavĕrit |
| I plur. | resuscitaverĭmus |
| II plur. | resuscitaverĭtis |
| III plur. | resuscitavĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | resuscitavissem |
| II sing. | resuscitavisses |
| III sing. | resuscitavisset |
| I plur. | resuscitavissēmus |
| II plur. | resuscitavissētis |
| III plur. | resuscitavissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | rĕsuscĭta |
| II plur. | rĕsuscĭtāte |
| FUTUR |
| II sing. | rĕsuscĭtāto |
| III sing. | rĕsuscĭtāto |
| II plur. | rĕsuscĭtatōte |
| III plur. | rĕsuscĭtanto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| rĕsuscĭtans, antis |
| FUTUR |
| resuscitatūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| rĕsuscĭtāre |
| PARFAIT |
| resuscitavisse |
| FUTUR |
| Singolare: | resuscitatūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | resuscitatūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | rĕsuscĭtandi |
| Datif: | rĕsuscĭtando |
| Accusatif: | ad rĕsuscĭtandum |
| Ablatif: | rĕsuscĭtando |
| SUPIN |
| resuscitatum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:RESUSCITO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|