Déclinaison / Conjugueur latin
sortĭor - Diathèse passive
(sortĭo, sortis, sortii, sortīre, sortitum)
verbe transitif e intransitif IV conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | sortĭor |
| II sing. | sortīris, sortīre |
| III sing. | sortītur |
| I plur. | sortīmur |
| II plur. | sortimĭni |
| III plur. | sortiuntur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | sortiēbar |
| II sing. | sortiebāris, sortiebāre |
| III sing. | sortiebātur |
| I plur. | sortiebāmur |
| II plur. | sortiebamĭni |
| III plur. | sortiebantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | sortĭar |
| II sing. | sortiēris, sortiēre |
| III sing. | sortiētur |
| I plur. | sortiēmur |
| II plur. | sortiemĭni |
| III plur. | sortientur |
| PARFAIT |
| I sing. | sortitus, a, um sum |
| II sing. | sortitus, a, um es |
| III sing. | sortitus, a, um est |
| I plur. | sortiti, ae, a sumus |
| II plur. | sortiti, ae, a estis |
| III plur. | sortiti, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | sortitus, a, um eram |
| II sing. | sortitus, a, um eras |
| III sing. | sortitus, a, um erat |
| I plur. | sortiti, ae, a eramus |
| II plur. | sortiti, ae, a eratis |
| III plur. | sortiti, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | sortitus, a, um ero |
| II sing. | sortitus, a, um eris |
| III sing. | sortitus, a, um erit |
| I plur. | sortiti, ae, a erimus |
| II plur. | sortiti, ae, a eritis |
| III plur. | sortiti, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | sortĭar |
| II sing. | sortiāris, sortiāre |
| III sing. | sortiātur |
| I plur. | sortiāmur |
| II plur. | sortiamĭni |
| III plur. | sortiantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | sortīrer |
| II sing. | sortirēris, sortiirēre |
| III sing. | sortirētur |
| I plur. | sortirēmur |
| II plur. | sortirēmini |
| III plur. | sortirentur |
| PARFAIT |
| I sing. | sortitus, a, um sim |
| II sing. | sortitus, a, um sis |
| III sing. | sortitus, a, um sit |
| I plur. | sortiti, ae, a simus |
| II plur. | sortiti, ae, a sitis |
| III plur. | sortiti, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | sortitus, a, um essem |
| II sing. | sortitus, a, um esses |
| III sing. | sortitus, a, um esset |
| I plur. | sortiti, ae, a essemus |
| II plur. | sortiti, ae, a essetis |
| III plur. | sortiti, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | sortīre |
| II plur. | sortimĭni |
| FUTUR |
| II sing. | sortītor |
| III sing. | sortītor |
| II plur. | |
| III plur. | sortiuntor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| sortitus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| sortīri |
| PARFAIT |
| Singolare: | sortitus, a, um esse |
| Plurale: | sortiti, ae, a esse |
| FUTUR |
| sortitum esse |
| GERUNDIVO |
| sortiendus, a, um |
| SUPIN |
| sortitu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:SORTIOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|