Déclinaison / Conjugueur latin
supterfugio - Diathèse active
(supterfugĭo, supterfugis, supterfugĕre, supterfugi)
verbe transitif e intransitif III conjugaison in -io
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | supterfugĭo |
| II sing. | supterfugis |
| III sing. | supterfugit |
| I plur. | supterfugīmus |
| II plur. | supterfugītis |
| III plur. | supterfugĭunt |
| IMPARFAIT |
| I sing. | supterfugiēbam |
| II sing. | supterfugiēbas |
| III sing. | supterfugiēbat |
| I plur. | supterfugiebāmus |
| II plur. | supterfugiebātis |
| III plur. | supterfugiēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | supterfugĭam |
| II sing. | supterfugĭes |
| III sing. | supterfugĭet |
| I plur. | supterfugiēmus |
| II plur. | supterfugiētis |
| III plur. | supterfugĭent |
| PARFAIT |
| I sing. | supterfugi |
| II sing. | supterfugisti |
| III sing. | supterfugit |
| I plur. | supterfugĭmus |
| II plur. | supterfugistis |
| III plur. | supterfugērunt, supterfugēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | supterfugĕram |
| II sing. | supterfugĕras |
| III sing. | supterfugĕrat |
| I plur. | supterfugerāmus |
| II plur. | supterfugerātis |
| III plur. | supterfugērant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | supterfugĕro |
| II sing. | supterfugĕris |
| III sing. | supterfugĕrit |
| I plur. | supterfugerĭmus |
| II plur. | supterfugerĭtis |
| III plur. | supterfugĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | supterfugĭam |
| II sing. | supterfugĭas |
| III sing. | supterfugĭat |
| I plur. | supterfugiāmus |
| II plur. | supterfugiātis |
| III plur. | supterfugĭant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | supterfugĕrem |
| II sing. | supterfugĕres |
| III sing. | supterfugĕret |
| I plur. | supterfugerēmus |
| II plur. | supterfugerētis |
| III plur. | supterfugĕrent |
| PARFAIT |
| I sing. | supterfugĕrim |
| II sing. | supterfugĕris |
| III sing. | supterfugĕrit |
| I plur. | supterfugerĭmus |
| II plur. | supterfugerĭtis |
| III plur. | supterfugĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | supterfugissem |
| II sing. | supterfugisses |
| III sing. | supterfugisset |
| I plur. | supterfugissēmus |
| II plur. | supterfugissētis |
| III plur. | supterfugissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | supterfuge |
| II plur. | supterfugĭte |
| FUTUR |
| II sing. | supterfugĭto |
| III sing. | supterfugĭto |
| II plur. | supterfugitōte |
| III plur. | supterfugiunto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| supterfugiens, ientis |
| FUTUR |
| |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| supterfugĕre |
| PARFAIT |
| supterfugisse |
| FUTUR |
| Singolare: | |
| Plurale: | |
| GERUNDIF |
| Génitif: | supterfugiendi |
| Datif: | supterfugiendo |
| Accusatif: | ad supterfugiendum |
| Ablatif: | supterfugiendo |
| SUPIN |
| |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:SUPTERFUGIO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|