Déclinaison / Conjugueur latin
supteror - Diathèse passive
(suptero, supteris, suptrivi, supterĕre, suptritum)
verbe transitif III conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | supteror |
| II sing. | supterĕris, supterĕre |
| III sing. | supterĭtur |
| I plur. | supterĭmur |
| II plur. | supterimĭni |
| III plur. | supteruntur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | supterēbar |
| II sing. | supterebāris, supterebāre |
| III sing. | supterebātur |
| I plur. | supterebāmur |
| II plur. | supterebamĭni |
| III plur. | supterebantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | supterar |
| II sing. | supterēris, supterēre |
| III sing. | supterētur |
| I plur. | supterēmur |
| II plur. | supteremĭni |
| III plur. | supterentur |
| PARFAIT |
| I sing. | suptritus, a, um sum |
| II sing. | suptritus, a, um es |
| III sing. | suptritus, a, um est |
| I plur. | suptriti, ae, a sumus |
| II plur. | suptriti, ae, a estis |
| III plur. | suptriti, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | suptritus, a, um eram |
| II sing. | suptritus, a, um eras |
| III sing. | suptritus, a, um erat |
| I plur. | suptriti, ae, a eramus |
| II plur. | suptriti, ae, a eratis |
| III plur. | suptriti, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | suptritus, a, um ero |
| II sing. | suptritus, a, um eris |
| III sing. | suptritus, a, um erit |
| I plur. | suptriti, ae, a erimus |
| II plur. | suptriti, ae, a eritis |
| III plur. | suptriti, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | supterar |
| II sing. | supterāris, supterāre |
| III sing. | supterātur |
| I plur. | supterāmur |
| II plur. | supteramĭni |
| III plur. | supterantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | supterĕrer |
| II sing. | suptererēris, suptererēre |
| III sing. | suptererētur |
| I plur. | suptererēmur |
| II plur. | suptereremĭni |
| III plur. | suptererentur |
| PARFAIT |
| I sing. | suptritus, a, um sim |
| II sing. | suptritus, a, um sis |
| III sing. | suptritus, a, um sit |
| I plur. | suptriti, ae, a simus |
| II plur. | suptriti, ae, a sitis |
| III plur. | suptriti, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | suptritus, a, um essem |
| II sing. | suptritus, a, um esses |
| III sing. | suptritus, a, um esset |
| I plur. | suptriti, ae, a essemus |
| II plur. | suptriti, ae, a essetis |
| III plur. | suptriti, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | supterĕre |
| II plur. | supterimĭni |
| FUTUR |
| II sing. | supterĭtor |
| III sing. | supterĭtor |
| II plur. | |
| III plur. | supteruntor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| suptritus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| supteri |
| PARFAIT |
| Singolare: | suptritus, a, um esse |
| Plurale: | suptriti, ae, a esse |
| FUTUR |
| suptritum esse |
| GERUNDIVO |
| supterendus, a, um |
| SUPIN |
| suptritu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:SUPTEROR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|