Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | suptilis |
| Gen. | suptilis |
| Dat. | suptili |
| Acc. | suptilem |
| Abl. | suptili |
| Voc. | suptilis |
| PLURIEL |
| Nom. | suptiles |
| Gen. | suptilĭum |
| Dat. | suptilĭbus |
| Acc. | suptiles |
| Abl. | suptilĭbus |
| Voc. | suptiles |
| SINGULIER |
| Nom. | suptilis |
| Gen. | suptilis |
| Dat. | suptili |
| Acc. | suptilem |
| Abl. | suptili |
| Voc. | suptilis |
| PLURIEL |
| Nom. | suptiles |
| Gen. | suptilĭum |
| Dat. | suptilĭbus |
| Acc. | suptiles |
| Abl. | suptilĭbus |
| Voc. | suptiles |
| SINGULIER |
| Nom. | suptile |
| Gen. | suptilis |
| Dat. | suptili |
| Acc. | suptile |
| Abl. | suptili |
| Voc. | suptile |
| PLURIEL |
| Nom. | suptilĭa |
| Gen. | suptilĭum |
| Dat. | suptilĭbus |
| Acc. | suptilĭa |
| Abl. | suptilĭbus | |