Déclinaison / Conjugueur latin
| PRÉSENT |
| I sing. | vincŭlo |
| II sing. | vincŭlas |
| III sing. | vincŭlat |
| I plur. | vincŭlāmus |
| II plur. | vincŭlātis |
| III plur. | vincŭlant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | vincŭlābam |
| II sing. | vincŭlābas |
| III sing. | vincŭlābat |
| I plur. | vincŭlabāmus |
| II plur. | vincŭlabātis |
| III plur. | vincŭlābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | vincŭlābo |
| II sing. | vincŭlābis |
| III sing. | vincŭlābit |
| I plur. | vincŭlabĭmus |
| II plur. | vincŭlabĭtis |
| III plur. | vincŭlābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | vinculavi |
| II sing. | vinculavisti |
| III sing. | vinculavit |
| I plur. | vinculavĭmus |
| II plur. | vinculavistis |
| III plur. | vinculavērunt, vinculavēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | vinculavĕram |
| II sing. | vinculavĕras |
| III sing. | vinculavĕrat |
| I plur. | vinculaverāmus |
| II plur. | vinculaverātis |
| III plur. | vinculavĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | vinculavĕro |
| II sing. | vinculavĕris |
| III sing. | vinculavĕrit |
| I plur. | vinculaverĭmus |
| II plur. | vinculaverĭtis |
| III plur. | vinculavĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | vincŭlem |
| II sing. | vincŭles |
| III sing. | vincŭlet |
| I plur. | vincŭlēmus |
| II plur. | vincŭlētis |
| III plur. | vincŭlent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | vincŭlārem |
| II sing. | vincŭlāres |
| III sing. | vincŭlāret |
| I plur. | vincŭlarēmus |
| II plur. | vincŭlarētis |
| III plur. | vincŭlārent |
| PARFAIT |
| I sing. | vinculavĕrim |
| II sing. | vinculavĕris |
| III sing. | vinculavĕrit |
| I plur. | vinculaverĭmus |
| II plur. | vinculaverĭtis |
| III plur. | vinculavĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | vinculavissem |
| II sing. | vinculavisses |
| III sing. | vinculavisset |
| I plur. | vinculavissēmus |
| II plur. | vinculavissētis |
| III plur. | vinculavissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | vincŭla |
| II plur. | vincŭlāte |
| FUTUR |
| II sing. | vincŭlāto |
| III sing. | vincŭlāto |
| II plur. | vincŭlatōte |
| III plur. | vincŭlanto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| vincŭlans, antis |
| FUTUR |
| vinculatūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| vincŭlāre |
| PARFAIT |
| vinculavisse |
| FUTUR |
| Singolare: | vinculatūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | vinculatūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | vincŭlandi |
| Datif: | vincŭlando |
| Accusatif: | ad vincŭlandum |
| Ablatif: | vincŭlando |
| SUPIN |
| vinculatum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:VINCULO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|