Déclinaison / Conjugueur latin
vincŭlor - Diathèse passive
(vincŭlo, vincŭlas, vinculavi, vincŭlāre, vinculatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | vincŭlor |
| II sing. | vincŭlāris, vincŭlāre |
| III sing. | vincŭlātur |
| I plur. | vincŭlāmur |
| II plur. | vincŭlamĭni |
| III plur. | vincŭlantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | vincŭlābar |
| II sing. | vincŭlabāris, vincŭlabāre |
| III sing. | vincŭlabātur |
| I plur. | vincŭlabāmur |
| II plur. | vincŭlabamĭni |
| III plur. | vincŭlabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | vincŭlābor |
| II sing. | vincŭlabĕris, vincŭlabĕre |
| III sing. | vincŭlabĭtur |
| I plur. | vincŭlabĭmur |
| II plur. | vincŭlabimĭni |
| III plur. | vincŭlabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | vinculatus, a, um sum |
| II sing. | vinculatus, a, um es |
| III sing. | vinculatus, a, um est |
| I plur. | vinculati, ae, a sumus |
| II plur. | vinculati, ae, a estis |
| III plur. | vinculati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | vinculatus, a, um eram |
| II sing. | vinculatus, a, um eras |
| III sing. | vinculatus, a, um erat |
| I plur. | vinculati, ae, a eramus |
| II plur. | vinculati, ae, a eratis |
| III plur. | vinculati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | vinculatus, a, um ero |
| II sing. | vinculatus, a, um eris |
| III sing. | vinculatus, a, um erit |
| I plur. | vinculati, ae, a erimus |
| II plur. | vinculati, ae, a eritis |
| III plur. | vinculati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | vincŭler |
| II sing. | vincŭlēris, vincŭlēre |
| III sing. | vincŭlētur |
| I plur. | vincŭlēmur |
| II plur. | vincŭlemĭni |
| III plur. | vincŭlentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | vincŭlārer |
| II sing. | vincŭlarēris, vincŭlarēre |
| III sing. | vincŭlarētur |
| I plur. | vincŭlarēmur |
| II plur. | vincŭlaremĭni |
| III plur. | vincŭlarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | vinculatus, a, um sim |
| II sing. | vinculatus, a, um sis |
| III sing. | vinculatus, a, um sit |
| I plur. | vinculati, ae, a simus |
| II plur. | vinculati, ae, a sitis |
| III plur. | vinculati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | vinculatus, a, um essem |
| II sing. | vinculatus, a, um esses |
| III sing. | vinculatus, a, um esset |
| I plur. | vinculati, ae, a essemus |
| II plur. | vinculati, ae, a essetis |
| III plur. | vinculati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | vincŭlāre |
| II plur. | vincŭlamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | vincŭlātor |
| III sing. | vincŭlātor |
| II plur. | |
| III plur. | vincŭlantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| vinculatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| vincŭlāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | vinculatus, a, um esse |
| Plurale: | vinculati, ae, a esse |
| FUTUR |
| vinculatum esse |
| GERUNDIVO |
| vincŭlandus, a, um | |