Déclinaison / Conjugueur latin
  
| SINGULIER |  
| Nom. | vituperativus |  
| Gen. | vituperativi |  
| Dat. | vituperativo |  
| Acc. | vituperativum |  
| Abl. | vituperativo |  
| Voc. | vituperative |  
 
 
| PLURIEL |  
| Nom. | vituperativi |  
| Gen. | vituperativōrum |  
| Dat. | vituperativis |  
| Acc. | vituperativos |  
| Abl. | vituperativis |  
| Voc. | vituperativi |  
 
 
 
| SINGULIER |  
| Nom. | vituperativă |  
| Gen. | vituperativae |  
| Dat. | vituperativae |  
| Acc. | vituperativam |  
| Abl. | vituperativā |  
| Voc. | vituperativă |  
 
 
| PLURIEL |  
| Nom. | vituperativae |  
| Gen. | vituperativārum |  
| Dat. | vituperativis |  
| Acc. | vituperativas |  
| Abl. | vituperativis |  
| Voc. | vituperativae |  
 
 
 
| SINGULIER |  
| Nom. | vituperativum |  
| Gen. | vituperativi |  
| Dat. | vituperativo |  
| Acc. | vituperativum |  
| Abl. | vituperativo |  
| Voc. | vituperativum |  
 
 
| PLURIEL |  
| Nom. | vituperativa |  
| Gen. | vituperativōrum |  
| Dat. | vituperativis |  
| Acc. | vituperativa |  
| Abl. | vituperativis |      |