Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | vituperativus |
| Gen. | vituperativi |
| Dat. | vituperativo |
| Acc. | vituperativum |
| Abl. | vituperativo |
| Voc. | vituperative |
| PLURIEL |
| Nom. | vituperativi |
| Gen. | vituperativōrum |
| Dat. | vituperativis |
| Acc. | vituperativos |
| Abl. | vituperativis |
| Voc. | vituperativi |
| SINGULIER |
| Nom. | vituperativă |
| Gen. | vituperativae |
| Dat. | vituperativae |
| Acc. | vituperativam |
| Abl. | vituperativā |
| Voc. | vituperativă |
| PLURIEL |
| Nom. | vituperativae |
| Gen. | vituperativārum |
| Dat. | vituperativis |
| Acc. | vituperativas |
| Abl. | vituperativis |
| Voc. | vituperativae |
| SINGULIER |
| Nom. | vituperativum |
| Gen. | vituperativi |
| Dat. | vituperativo |
| Acc. | vituperativum |
| Abl. | vituperativo |
| Voc. | vituperativum |
| PLURIEL |
| Nom. | vituperativa |
| Gen. | vituperativōrum |
| Dat. | vituperativis |
| Acc. | vituperativa |
| Abl. | vituperativis | |