Déclinaison / Conjugueur latin
affĭgūro - Diathèse active
(affĭgūro, affĭgūras, affiguravi, affĭgūrāre, affiguratum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | affĭgūro |
| II sing. | affĭgūras |
| III sing. | affĭgūrat |
| I plur. | affĭgūrāmus |
| II plur. | affĭgūrātis |
| III plur. | affĭgūrant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | affĭgūrābam |
| II sing. | affĭgūrābas |
| III sing. | affĭgūrābat |
| I plur. | affĭgūrabāmus |
| II plur. | affĭgūrabātis |
| III plur. | affĭgūrābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | affĭgūrābo |
| II sing. | affĭgūrābis |
| III sing. | affĭgūrābit |
| I plur. | affĭgūrabĭmus |
| II plur. | affĭgūrabĭtis |
| III plur. | affĭgūrābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | affiguravi |
| II sing. | affiguravisti |
| III sing. | affiguravit |
| I plur. | affiguravĭmus |
| II plur. | affiguravistis |
| III plur. | affiguravērunt, affiguravēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | affiguravĕram |
| II sing. | affiguravĕras |
| III sing. | affiguravĕrat |
| I plur. | affiguraverāmus |
| II plur. | affiguraverātis |
| III plur. | affiguravĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | affiguravĕro |
| II sing. | affiguravĕris |
| III sing. | affiguravĕrit |
| I plur. | affiguraverĭmus |
| II plur. | affiguraverĭtis |
| III plur. | affiguravĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | affĭgūrem |
| II sing. | affĭgūres |
| III sing. | affĭgūret |
| I plur. | affĭgūrēmus |
| II plur. | affĭgūrētis |
| III plur. | affĭgūrent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | affĭgūrārem |
| II sing. | affĭgūrāres |
| III sing. | affĭgūrāret |
| I plur. | affĭgūrarēmus |
| II plur. | affĭgūrarētis |
| III plur. | affĭgūrārent |
| PARFAIT |
| I sing. | affiguravĕrim |
| II sing. | affiguravĕris |
| III sing. | affiguravĕrit |
| I plur. | affiguraverĭmus |
| II plur. | affiguraverĭtis |
| III plur. | affiguravĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | affiguravissem |
| II sing. | affiguravisses |
| III sing. | affiguravisset |
| I plur. | affiguravissēmus |
| II plur. | affiguravissētis |
| III plur. | affiguravissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | affĭgūra |
| II plur. | affĭgūrāte |
| FUTUR |
| II sing. | affĭgūrāto |
| III sing. | affĭgūrāto |
| II plur. | affĭgūratōte |
| III plur. | affĭgūranto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| affĭgūrans, antis |
| FUTUR |
| affiguratūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| affĭgūrāre |
| PARFAIT |
| affiguravisse |
| FUTUR |
| Singolare: | affiguratūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | affiguratūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | affĭgūrandi |
| Datif: | affĭgūrando |
| Accusatif: | ad affĭgūrandum |
| Ablatif: | affĭgūrando |
| SUPIN |
| affiguratum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:AFFIGURO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|