Déclinaison / Conjugueur latin
| PRÉSENT |
| I sing. | affingo |
| II sing. | affingis |
| III sing. | affingit |
| I plur. | affingĭmus |
| II plur. | affingĭtis |
| III plur. | affingunt |
| IMPARFAIT |
| I sing. | affingēbam |
| II sing. | affingēbas |
| III sing. | affingēbat |
| I plur. | affingebāmus |
| II plur. | affingebātis |
| III plur. | affingēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | affingam |
| II sing. | affinges |
| III sing. | affinget |
| I plur. | affingēmus |
| II plur. | affingētis |
| III plur. | affingent |
| PARFAIT |
| I sing. | affinxi |
| II sing. | affinxisti |
| III sing. | affinxit |
| I plur. | affinxĭmus |
| II plur. | affinxistis |
| III plur. | affinxērunt, affinxēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | affinxĕram |
| II sing. | affinxĕras |
| III sing. | affinxĕrat |
| I plur. | affinxerāmus |
| II plur. | affinxerātis |
| III plur. | affinxĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | affinxĕro |
| II sing. | affinxĕris |
| III sing. | affinxĕrit |
| I plur. | affinxerĭmus |
| II plur. | affinxerĭtis |
| III plur. | affinxĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | affingam |
| II sing. | affingas |
| III sing. | affingat |
| I plur. | affingāmus |
| II plur. | affingātis |
| III plur. | affingant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | affingĕrem |
| II sing. | affingĕres |
| III sing. | affingĕret |
| I plur. | affingerēmus |
| II plur. | affingerētis |
| III plur. | affingĕrent |
| PARFAIT |
| I sing. | affinxĕrim |
| II sing. | affinxĕris |
| III sing. | affinxĕrit |
| I plur. | affinxerĭmus |
| II plur. | affinxerĭtis |
| III plur. | affinxĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | affinxissem |
| II sing. | affinxisses |
| III sing. | affinxisset |
| I plur. | affinxissēmus |
| II plur. | affinxissētis |
| III plur. | affinxissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | affingĕ |
| II plur. | affingĭte |
| FUTUR |
| II sing. | affingĭto |
| III sing. | affingĭto |
| II plur. | affingitōte |
| III plur. | affingunto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| affingens, entis |
| FUTUR |
| affictūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| affingĕre |
| PARFAIT |
| affinxisse |
| FUTUR |
| Singolare: | affictūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | affictūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | affingendi |
| Datif: | affingendo |
| Accusatif: | ad affingendum |
| Ablatif: | affingendo |
| SUPIN |
| affictum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:AFFINGO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|