Déclinaison / Conjugueur latin
coiector - Diathèse passive
(coiecto, coiectas, coniectavi, coiectāre, coniectatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | coiector |
| II sing. | coiectāris, coiectāre |
| III sing. | coiectātur |
| I plur. | coiectāmur |
| II plur. | coiectamĭni |
| III plur. | coiectantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | coiectābar |
| II sing. | coiectabāris, coiectabāre |
| III sing. | coiectabātur |
| I plur. | coiectabāmur |
| II plur. | coiectabamĭni |
| III plur. | coiectabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | coiectābor |
| II sing. | coiectabĕris, coiectabĕre |
| III sing. | coiectabĭtur |
| I plur. | coiectabĭmur |
| II plur. | coiectabimĭni |
| III plur. | coiectabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | coniectatus, a, um sum |
| II sing. | coniectatus, a, um es |
| III sing. | coniectatus, a, um est |
| I plur. | coniectati, ae, a sumus |
| II plur. | coniectati, ae, a estis |
| III plur. | coniectati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | coniectatus, a, um eram |
| II sing. | coniectatus, a, um eras |
| III sing. | coniectatus, a, um erat |
| I plur. | coniectati, ae, a eramus |
| II plur. | coniectati, ae, a eratis |
| III plur. | coniectati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | coniectatus, a, um ero |
| II sing. | coniectatus, a, um eris |
| III sing. | coniectatus, a, um erit |
| I plur. | coniectati, ae, a erimus |
| II plur. | coniectati, ae, a eritis |
| III plur. | coniectati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | coiecter |
| II sing. | coiectēris, coiectēre |
| III sing. | coiectētur |
| I plur. | coiectēmur |
| II plur. | coiectemĭni |
| III plur. | coiectentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | coiectārer |
| II sing. | coiectarēris, coiectarēre |
| III sing. | coiectarētur |
| I plur. | coiectarēmur |
| II plur. | coiectaremĭni |
| III plur. | coiectarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | coniectatus, a, um sim |
| II sing. | coniectatus, a, um sis |
| III sing. | coniectatus, a, um sit |
| I plur. | coniectati, ae, a simus |
| II plur. | coniectati, ae, a sitis |
| III plur. | coniectati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | coniectatus, a, um essem |
| II sing. | coniectatus, a, um esses |
| III sing. | coniectatus, a, um esset |
| I plur. | coniectati, ae, a essemus |
| II plur. | coniectati, ae, a essetis |
| III plur. | coniectati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | coiectāre |
| II plur. | coiectamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | coiectātor |
| III sing. | coiectātor |
| II plur. | |
| III plur. | coiectantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| coniectatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| coiectāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | coniectatus, a, um esse |
| Plurale: | coniectati, ae, a esse |
| FUTUR |
| coniectatum esse |
| GERUNDIVO |
| coiectandus, a, um | |