Déclinaison / Conjugueur latin
concătēnor - Diathèse passive
(concătēno, concătēnas, concatenavi, concătēnāre, concatenatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | concătēnor |
| II sing. | concătēnāris, concătēnāre |
| III sing. | concătēnātur |
| I plur. | concătēnāmur |
| II plur. | concătēnamĭni |
| III plur. | concătēnantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | concătēnābar |
| II sing. | concătēnabāris, concătēnabāre |
| III sing. | concătēnabātur |
| I plur. | concătēnabāmur |
| II plur. | concătēnabamĭni |
| III plur. | concătēnabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | concătēnābor |
| II sing. | concătēnabĕris, concătēnabĕre |
| III sing. | concătēnabĭtur |
| I plur. | concătēnabĭmur |
| II plur. | concătēnabimĭni |
| III plur. | concătēnabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | concatenatus, a, um sum |
| II sing. | concatenatus, a, um es |
| III sing. | concatenatus, a, um est |
| I plur. | concatenati, ae, a sumus |
| II plur. | concatenati, ae, a estis |
| III plur. | concatenati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | concatenatus, a, um eram |
| II sing. | concatenatus, a, um eras |
| III sing. | concatenatus, a, um erat |
| I plur. | concatenati, ae, a eramus |
| II plur. | concatenati, ae, a eratis |
| III plur. | concatenati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | concatenatus, a, um ero |
| II sing. | concatenatus, a, um eris |
| III sing. | concatenatus, a, um erit |
| I plur. | concatenati, ae, a erimus |
| II plur. | concatenati, ae, a eritis |
| III plur. | concatenati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | concătēner |
| II sing. | concătēnēris, concătēnēre |
| III sing. | concătēnētur |
| I plur. | concătēnēmur |
| II plur. | concătēnemĭni |
| III plur. | concătēnentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | concătēnārer |
| II sing. | concătēnarēris, concătēnarēre |
| III sing. | concătēnarētur |
| I plur. | concătēnarēmur |
| II plur. | concătēnaremĭni |
| III plur. | concătēnarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | concatenatus, a, um sim |
| II sing. | concatenatus, a, um sis |
| III sing. | concatenatus, a, um sit |
| I plur. | concatenati, ae, a simus |
| II plur. | concatenati, ae, a sitis |
| III plur. | concatenati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | concatenatus, a, um essem |
| II sing. | concatenatus, a, um esses |
| III sing. | concatenatus, a, um esset |
| I plur. | concatenati, ae, a essemus |
| II plur. | concatenati, ae, a essetis |
| III plur. | concatenati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | concătēnāre |
| II plur. | concătēnamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | concătēnātor |
| III sing. | concătēnātor |
| II plur. | |
| III plur. | concătēnantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| concatenatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| concătēnāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | concatenatus, a, um esse |
| Plurale: | concatenati, ae, a esse |
| FUTUR |
| concatenatum esse |
| GERUNDIVO |
| concătēnandus, a, um | |