Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | conciliciatus |
| Gen. | conciliciati |
| Dat. | conciliciato |
| Acc. | conciliciatum |
| Abl. | conciliciato |
| Voc. | conciliciate |
| PLURIEL |
| Nom. | conciliciati |
| Gen. | conciliciatōrum |
| Dat. | conciliciatis |
| Acc. | conciliciatos |
| Abl. | conciliciatis |
| Voc. | conciliciati |
| SINGULIER |
| Nom. | conciliciată |
| Gen. | conciliciatae |
| Dat. | conciliciatae |
| Acc. | conciliciatam |
| Abl. | conciliciatā |
| Voc. | conciliciată |
| PLURIEL |
| Nom. | conciliciatae |
| Gen. | conciliciatārum |
| Dat. | conciliciatis |
| Acc. | conciliciatas |
| Abl. | conciliciatis |
| Voc. | conciliciatae |
| SINGULIER |
| Nom. | conciliciatum |
| Gen. | conciliciati |
| Dat. | conciliciato |
| Acc. | conciliciatum |
| Abl. | conciliciato |
| Voc. | conciliciatum |
| PLURIEL |
| Nom. | conciliciata |
| Gen. | conciliciatōrum |
| Dat. | conciliciatis |
| Acc. | conciliciata |
| Abl. | conciliciatis | |