Déclinaison / Conjugueur latin
concrĕor - Diathèse passive
(concrĕo, concrĕas, concreavi, concrĕāre, concreatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | concrĕor |
| II sing. | concrĕāris, concrĕāre |
| III sing. | concrĕātur |
| I plur. | concrĕāmur |
| II plur. | concrĕamĭni |
| III plur. | concrĕantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | concrĕābar |
| II sing. | concrĕabāris, concrĕabāre |
| III sing. | concrĕabātur |
| I plur. | concrĕabāmur |
| II plur. | concrĕabamĭni |
| III plur. | concrĕabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | concrĕābor |
| II sing. | concrĕabĕris, concrĕabĕre |
| III sing. | concrĕabĭtur |
| I plur. | concrĕabĭmur |
| II plur. | concrĕabimĭni |
| III plur. | concrĕabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | concreatus, a, um sum |
| II sing. | concreatus, a, um es |
| III sing. | concreatus, a, um est |
| I plur. | concreati, ae, a sumus |
| II plur. | concreati, ae, a estis |
| III plur. | concreati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | concreatus, a, um eram |
| II sing. | concreatus, a, um eras |
| III sing. | concreatus, a, um erat |
| I plur. | concreati, ae, a eramus |
| II plur. | concreati, ae, a eratis |
| III plur. | concreati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | concreatus, a, um ero |
| II sing. | concreatus, a, um eris |
| III sing. | concreatus, a, um erit |
| I plur. | concreati, ae, a erimus |
| II plur. | concreati, ae, a eritis |
| III plur. | concreati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | concrĕer |
| II sing. | concrĕēris, concrĕēre |
| III sing. | concrĕētur |
| I plur. | concrĕēmur |
| II plur. | concrĕemĭni |
| III plur. | concrĕentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | concrĕārer |
| II sing. | concrĕarēris, concrĕarēre |
| III sing. | concrĕarētur |
| I plur. | concrĕarēmur |
| II plur. | concrĕaremĭni |
| III plur. | concrĕarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | concreatus, a, um sim |
| II sing. | concreatus, a, um sis |
| III sing. | concreatus, a, um sit |
| I plur. | concreati, ae, a simus |
| II plur. | concreati, ae, a sitis |
| III plur. | concreati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | concreatus, a, um essem |
| II sing. | concreatus, a, um esses |
| III sing. | concreatus, a, um esset |
| I plur. | concreati, ae, a essemus |
| II plur. | concreati, ae, a essetis |
| III plur. | concreati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | concrĕāre |
| II plur. | concrĕamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | concrĕātor |
| III sing. | concrĕātor |
| II plur. | |
| III plur. | concrĕantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| concreatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| concrĕāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | concreatus, a, um esse |
| Plurale: | concreati, ae, a esse |
| FUTUR |
| concreatum esse |
| GERUNDIVO |
| concrĕandus, a, um | |