Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | condicionabilis |
| Gen. | condicionabilis |
| Dat. | condicionabili |
| Acc. | condicionabilem |
| Abl. | condicionabili |
| Voc. | condicionabilis |
| PLURIEL |
| Nom. | condicionabiles |
| Gen. | condicionabilĭum |
| Dat. | condicionabilĭbus |
| Acc. | condicionabiles |
| Abl. | condicionabilĭbus |
| Voc. | condicionabiles |
| SINGULIER |
| Nom. | condicionabilis |
| Gen. | condicionabilis |
| Dat. | condicionabili |
| Acc. | condicionabilem |
| Abl. | condicionabili |
| Voc. | condicionabilis |
| PLURIEL |
| Nom. | condicionabiles |
| Gen. | condicionabilĭum |
| Dat. | condicionabilĭbus |
| Acc. | condicionabiles |
| Abl. | condicionabilĭbus |
| Voc. | condicionabiles |
| SINGULIER |
| Nom. | condicionabile |
| Gen. | condicionabilis |
| Dat. | condicionabili |
| Acc. | condicionabile |
| Abl. | condicionabili |
| Voc. | condicionabile |
| PLURIEL |
| Nom. | condicionabilĭa |
| Gen. | condicionabilĭum |
| Dat. | condicionabilĭbus |
| Acc. | condicionabilĭa |
| Abl. | condicionabilĭbus | |