Déclinaison / Conjugueur latin
| PRÉSENT |
| I sing. | condīcor |
| II sing. | condīcĕris, condīcĕre |
| III sing. | condīcĭtur |
| I plur. | condīcĭmur |
| II plur. | condīcimĭni |
| III plur. | condīcuntur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | condīcēbar |
| II sing. | condīcebāris, condīcebāre |
| III sing. | condīcebātur |
| I plur. | condīcebāmur |
| II plur. | condīcebamĭni |
| III plur. | condīcebantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | condīcar |
| II sing. | condīcēris, condīcēre |
| III sing. | condīcētur |
| I plur. | condīcēmur |
| II plur. | condīcemĭni |
| III plur. | condīcentur |
| PARFAIT |
| I sing. | condictus, a, um sum |
| II sing. | condictus, a, um es |
| III sing. | condictus, a, um est |
| I plur. | condicti, ae, a sumus |
| II plur. | condicti, ae, a estis |
| III plur. | condicti, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | condictus, a, um eram |
| II sing. | condictus, a, um eras |
| III sing. | condictus, a, um erat |
| I plur. | condicti, ae, a eramus |
| II plur. | condicti, ae, a eratis |
| III plur. | condicti, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | condictus, a, um ero |
| II sing. | condictus, a, um eris |
| III sing. | condictus, a, um erit |
| I plur. | condicti, ae, a erimus |
| II plur. | condicti, ae, a eritis |
| III plur. | condicti, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | condīcar |
| II sing. | condīcāris, condīcāre |
| III sing. | condīcātur |
| I plur. | condīcāmur |
| II plur. | condīcamĭni |
| III plur. | condīcantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | condīcĕrer |
| II sing. | condīcerēris, condīcerēre |
| III sing. | condīcerētur |
| I plur. | condīcerēmur |
| II plur. | condīceremĭni |
| III plur. | condīcerentur |
| PARFAIT |
| I sing. | condictus, a, um sim |
| II sing. | condictus, a, um sis |
| III sing. | condictus, a, um sit |
| I plur. | condicti, ae, a simus |
| II plur. | condicti, ae, a sitis |
| III plur. | condicti, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | condictus, a, um essem |
| II sing. | condictus, a, um esses |
| III sing. | condictus, a, um esset |
| I plur. | condicti, ae, a essemus |
| II plur. | condicti, ae, a essetis |
| III plur. | condicti, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | condīcĕre |
| II plur. | condīcimĭni |
| FUTUR |
| II sing. | condīcĭtor |
| III sing. | condīcĭtor |
| II plur. | |
| III plur. | condīcuntor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| condictus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| condīci |
| PARFAIT |
| Singolare: | condictus, a, um esse |
| Plurale: | condicti, ae, a esse |
| FUTUR |
| condictum esse |
| GERUNDIVO |
| condīcendus, a, um |
| SUPIN |
| condictu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:CONDICOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|