Déclinaison / Conjugueur latin
| PRÉSENT |
| I sing. | conrĭgor |
| II sing. | conrĭgĕris, conrĭgĕre |
| III sing. | conrĭgĭtur |
| I plur. | conrĭgĭmur |
| II plur. | conrĭgimĭni |
| III plur. | conrĭguntur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | conrĭgēbar |
| II sing. | conrĭgebāris, conrĭgebāre |
| III sing. | conrĭgebātur |
| I plur. | conrĭgebāmur |
| II plur. | conrĭgebamĭni |
| III plur. | conrĭgebantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | conrĭgar |
| II sing. | conrĭgēris, conrĭgēre |
| III sing. | conrĭgētur |
| I plur. | conrĭgēmur |
| II plur. | conrĭgemĭni |
| III plur. | conrĭgentur |
| PARFAIT |
| I sing. | conrectus, a, um sum |
| II sing. | conrectus, a, um es |
| III sing. | conrectus, a, um est |
| I plur. | conrecti, ae, a sumus |
| II plur. | conrecti, ae, a estis |
| III plur. | conrecti, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | conrectus, a, um eram |
| II sing. | conrectus, a, um eras |
| III sing. | conrectus, a, um erat |
| I plur. | conrecti, ae, a eramus |
| II plur. | conrecti, ae, a eratis |
| III plur. | conrecti, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | conrectus, a, um ero |
| II sing. | conrectus, a, um eris |
| III sing. | conrectus, a, um erit |
| I plur. | conrecti, ae, a erimus |
| II plur. | conrecti, ae, a eritis |
| III plur. | conrecti, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | conrĭgar |
| II sing. | conrĭgāris, conrĭgāre |
| III sing. | conrĭgātur |
| I plur. | conrĭgāmur |
| II plur. | conrĭgamĭni |
| III plur. | conrĭgantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | conrĭgĕrer |
| II sing. | conrĭgerēris, conrĭgerēre |
| III sing. | conrĭgerētur |
| I plur. | conrĭgerēmur |
| II plur. | conrĭgeremĭni |
| III plur. | conrĭgerentur |
| PARFAIT |
| I sing. | conrectus, a, um sim |
| II sing. | conrectus, a, um sis |
| III sing. | conrectus, a, um sit |
| I plur. | conrecti, ae, a simus |
| II plur. | conrecti, ae, a sitis |
| III plur. | conrecti, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | conrectus, a, um essem |
| II sing. | conrectus, a, um esses |
| III sing. | conrectus, a, um esset |
| I plur. | conrecti, ae, a essemus |
| II plur. | conrecti, ae, a essetis |
| III plur. | conrecti, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | conrĭgĕre |
| II plur. | conrĭgimĭni |
| FUTUR |
| II sing. | conrĭgĭtor |
| III sing. | conrĭgĭtor |
| II plur. | |
| III plur. | conrĭguntor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| conrectus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| conrĭgi |
| PARFAIT |
| Singolare: | conrectus, a, um esse |
| Plurale: | conrecti, ae, a esse |
| FUTUR |
| conrectum esse |
| GERUNDIVO |
| conrĭgendus, a, um |
| SUPIN |
| conrectu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:CONRIGOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|