Déclinaison / Conjugueur latin
| PRÉSENT |
| I sing. | conrūgo |
| II sing. | conrūgas |
| III sing. | conrūgat |
| I plur. | conrūgāmus |
| II plur. | conrūgātis |
| III plur. | conrūgant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | conrūgābam |
| II sing. | conrūgābas |
| III sing. | conrūgābat |
| I plur. | conrūgabāmus |
| II plur. | conrūgabātis |
| III plur. | conrūgābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | conrūgābo |
| II sing. | conrūgābis |
| III sing. | conrūgābit |
| I plur. | conrūgabĭmus |
| II plur. | conrūgabĭtis |
| III plur. | conrūgābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | conrugavi |
| II sing. | conrugavisti |
| III sing. | conrugavit |
| I plur. | conrugavĭmus |
| II plur. | conrugavistis |
| III plur. | conrugavērunt, conrugavēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | conrugavĕram |
| II sing. | conrugavĕras |
| III sing. | conrugavĕrat |
| I plur. | conrugaverāmus |
| II plur. | conrugaverātis |
| III plur. | conrugavĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | conrugavĕro |
| II sing. | conrugavĕris |
| III sing. | conrugavĕrit |
| I plur. | conrugaverĭmus |
| II plur. | conrugaverĭtis |
| III plur. | conrugavĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | conrūgem |
| II sing. | conrūges |
| III sing. | conrūget |
| I plur. | conrūgēmus |
| II plur. | conrūgētis |
| III plur. | conrūgent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | conrūgārem |
| II sing. | conrūgāres |
| III sing. | conrūgāret |
| I plur. | conrūgarēmus |
| II plur. | conrūgarētis |
| III plur. | conrūgārent |
| PARFAIT |
| I sing. | conrugavĕrim |
| II sing. | conrugavĕris |
| III sing. | conrugavĕrit |
| I plur. | conrugaverĭmus |
| II plur. | conrugaverĭtis |
| III plur. | conrugavĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | conrugavissem |
| II sing. | conrugavisses |
| III sing. | conrugavisset |
| I plur. | conrugavissēmus |
| II plur. | conrugavissētis |
| III plur. | conrugavissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | conrūga |
| II plur. | conrūgāte |
| FUTUR |
| II sing. | conrūgāto |
| III sing. | conrūgāto |
| II plur. | conrūgatōte |
| III plur. | conrūganto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| conrūgans, antis |
| FUTUR |
| conrugatūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| conrūgāre |
| PARFAIT |
| conrugavisse |
| FUTUR |
| Singolare: | conrugatūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | conrugatūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | conrūgandi |
| Datif: | conrūgando |
| Accusatif: | ad conrūgandum |
| Ablatif: | conrūgando |
| SUPIN |
| conrugatum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:CONRUGO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|