Déclinaison / Conjugueur latin
conrūgor - Diathèse passive
(conrūgo, conrūgas, conrugavi, conrūgāre, conrugatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | conrūgor |
| II sing. | conrūgāris, conrūgāre |
| III sing. | conrūgātur |
| I plur. | conrūgāmur |
| II plur. | conrūgamĭni |
| III plur. | conrūgantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | conrūgābar |
| II sing. | conrūgabāris, conrūgabāre |
| III sing. | conrūgabātur |
| I plur. | conrūgabāmur |
| II plur. | conrūgabamĭni |
| III plur. | conrūgabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | conrūgābor |
| II sing. | conrūgabĕris, conrūgabĕre |
| III sing. | conrūgabĭtur |
| I plur. | conrūgabĭmur |
| II plur. | conrūgabimĭni |
| III plur. | conrūgabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | conrugatus, a, um sum |
| II sing. | conrugatus, a, um es |
| III sing. | conrugatus, a, um est |
| I plur. | conrugati, ae, a sumus |
| II plur. | conrugati, ae, a estis |
| III plur. | conrugati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | conrugatus, a, um eram |
| II sing. | conrugatus, a, um eras |
| III sing. | conrugatus, a, um erat |
| I plur. | conrugati, ae, a eramus |
| II plur. | conrugati, ae, a eratis |
| III plur. | conrugati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | conrugatus, a, um ero |
| II sing. | conrugatus, a, um eris |
| III sing. | conrugatus, a, um erit |
| I plur. | conrugati, ae, a erimus |
| II plur. | conrugati, ae, a eritis |
| III plur. | conrugati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | conrūger |
| II sing. | conrūgēris, conrūgēre |
| III sing. | conrūgētur |
| I plur. | conrūgēmur |
| II plur. | conrūgemĭni |
| III plur. | conrūgentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | conrūgārer |
| II sing. | conrūgarēris, conrūgarēre |
| III sing. | conrūgarētur |
| I plur. | conrūgarēmur |
| II plur. | conrūgaremĭni |
| III plur. | conrūgarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | conrugatus, a, um sim |
| II sing. | conrugatus, a, um sis |
| III sing. | conrugatus, a, um sit |
| I plur. | conrugati, ae, a simus |
| II plur. | conrugati, ae, a sitis |
| III plur. | conrugati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | conrugatus, a, um essem |
| II sing. | conrugatus, a, um esses |
| III sing. | conrugatus, a, um esset |
| I plur. | conrugati, ae, a essemus |
| II plur. | conrugati, ae, a essetis |
| III plur. | conrugati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | conrūgāre |
| II plur. | conrūgamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | conrūgātor |
| III sing. | conrūgātor |
| II plur. | |
| III plur. | conrūgantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| conrugatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| conrūgāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | conrugatus, a, um esse |
| Plurale: | conrugati, ae, a esse |
| FUTUR |
| conrugatum esse |
| GERUNDIVO |
| conrūgandus, a, um | |