Déclinaison / Conjugueur latin
conrumpor - Diathèse passive
(conrumpo, conrumpis, conrupi, conrumpĕre, conruptum)
verbe transitif III conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | conrumpor |
| II sing. | conrumpĕris, conrumpĕre |
| III sing. | conrumpĭtur |
| I plur. | conrumpĭmur |
| II plur. | conrumpimĭni |
| III plur. | conrumpuntur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | conrumpēbar |
| II sing. | conrumpebāris, conrumpebāre |
| III sing. | conrumpebātur |
| I plur. | conrumpebāmur |
| II plur. | conrumpebamĭni |
| III plur. | conrumpebantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | conrumpar |
| II sing. | conrumpēris, conrumpēre |
| III sing. | conrumpētur |
| I plur. | conrumpēmur |
| II plur. | conrumpemĭni |
| III plur. | conrumpentur |
| PARFAIT |
| I sing. | conruptus, a, um sum |
| II sing. | conruptus, a, um es |
| III sing. | conruptus, a, um est |
| I plur. | conrupti, ae, a sumus |
| II plur. | conrupti, ae, a estis |
| III plur. | conrupti, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | conruptus, a, um eram |
| II sing. | conruptus, a, um eras |
| III sing. | conruptus, a, um erat |
| I plur. | conrupti, ae, a eramus |
| II plur. | conrupti, ae, a eratis |
| III plur. | conrupti, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | conruptus, a, um ero |
| II sing. | conruptus, a, um eris |
| III sing. | conruptus, a, um erit |
| I plur. | conrupti, ae, a erimus |
| II plur. | conrupti, ae, a eritis |
| III plur. | conrupti, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | conrumpar |
| II sing. | conrumpāris, conrumpāre |
| III sing. | conrumpātur |
| I plur. | conrumpāmur |
| II plur. | conrumpamĭni |
| III plur. | conrumpantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | conrumpĕrer |
| II sing. | conrumperēris, conrumperēre |
| III sing. | conrumperētur |
| I plur. | conrumperēmur |
| II plur. | conrumperemĭni |
| III plur. | conrumperentur |
| PARFAIT |
| I sing. | conruptus, a, um sim |
| II sing. | conruptus, a, um sis |
| III sing. | conruptus, a, um sit |
| I plur. | conrupti, ae, a simus |
| II plur. | conrupti, ae, a sitis |
| III plur. | conrupti, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | conruptus, a, um essem |
| II sing. | conruptus, a, um esses |
| III sing. | conruptus, a, um esset |
| I plur. | conrupti, ae, a essemus |
| II plur. | conrupti, ae, a essetis |
| III plur. | conrupti, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | conrumpĕre |
| II plur. | conrumpimĭni |
| FUTUR |
| II sing. | conrumpĭtor |
| III sing. | conrumpĭtor |
| II plur. | |
| III plur. | conrumpuntor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| conruptus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| conrumpi |
| PARFAIT |
| Singolare: | conruptus, a, um esse |
| Plurale: | conrupti, ae, a esse |
| FUTUR |
| conruptum esse |
| GERUNDIVO |
| conrumpendus, a, um |
| SUPIN |
| conruptu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:CONRUMPOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|