Déclinaison / Conjugueur latin
consălūtor - Diathèse passive
(consălūto, consălūtas, consalutavi, consălūtāre, consalutatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | consălūtor |
| II sing. | consălūtāris, consălūtāre |
| III sing. | consălūtātur |
| I plur. | consălūtāmur |
| II plur. | consălūtamĭni |
| III plur. | consălūtantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | consălūtābar |
| II sing. | consălūtabāris, consălūtabāre |
| III sing. | consălūtabātur |
| I plur. | consălūtabāmur |
| II plur. | consălūtabamĭni |
| III plur. | consălūtabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | consălūtābor |
| II sing. | consălūtabĕris, consălūtabĕre |
| III sing. | consălūtabĭtur |
| I plur. | consălūtabĭmur |
| II plur. | consălūtabimĭni |
| III plur. | consălūtabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | consalutatus, a, um sum |
| II sing. | consalutatus, a, um es |
| III sing. | consalutatus, a, um est |
| I plur. | consalutati, ae, a sumus |
| II plur. | consalutati, ae, a estis |
| III plur. | consalutati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | consalutatus, a, um eram |
| II sing. | consalutatus, a, um eras |
| III sing. | consalutatus, a, um erat |
| I plur. | consalutati, ae, a eramus |
| II plur. | consalutati, ae, a eratis |
| III plur. | consalutati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | consalutatus, a, um ero |
| II sing. | consalutatus, a, um eris |
| III sing. | consalutatus, a, um erit |
| I plur. | consalutati, ae, a erimus |
| II plur. | consalutati, ae, a eritis |
| III plur. | consalutati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | consălūter |
| II sing. | consălūtēris, consălūtēre |
| III sing. | consălūtētur |
| I plur. | consălūtēmur |
| II plur. | consălūtemĭni |
| III plur. | consălūtentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | consălūtārer |
| II sing. | consălūtarēris, consălūtarēre |
| III sing. | consălūtarētur |
| I plur. | consălūtarēmur |
| II plur. | consălūtaremĭni |
| III plur. | consălūtarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | consalutatus, a, um sim |
| II sing. | consalutatus, a, um sis |
| III sing. | consalutatus, a, um sit |
| I plur. | consalutati, ae, a simus |
| II plur. | consalutati, ae, a sitis |
| III plur. | consalutati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | consalutatus, a, um essem |
| II sing. | consalutatus, a, um esses |
| III sing. | consalutatus, a, um esset |
| I plur. | consalutati, ae, a essemus |
| II plur. | consalutati, ae, a essetis |
| III plur. | consalutati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | consălūtāre |
| II plur. | consălūtamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | consălūtātor |
| III sing. | consălūtātor |
| II plur. | |
| III plur. | consălūtantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| consalutatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| consălūtāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | consalutatus, a, um esse |
| Plurale: | consalutati, ae, a esse |
| FUTUR |
| consalutatum esse |
| GERUNDIVO |
| consălūtandus, a, um | |