Déclinaison / Conjugueur latin
conscĕlĕro - Diathèse active
(conscĕlĕro, conscĕlĕras, consceleravi, conscĕlĕrāre, consceleratum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | conscĕlĕro |
| II sing. | conscĕlĕras |
| III sing. | conscĕlĕrat |
| I plur. | conscĕlĕrāmus |
| II plur. | conscĕlĕrātis |
| III plur. | conscĕlĕrant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | conscĕlĕrābam |
| II sing. | conscĕlĕrābas |
| III sing. | conscĕlĕrābat |
| I plur. | conscĕlĕrabāmus |
| II plur. | conscĕlĕrabātis |
| III plur. | conscĕlĕrābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | conscĕlĕrābo |
| II sing. | conscĕlĕrābis |
| III sing. | conscĕlĕrābit |
| I plur. | conscĕlĕrabĭmus |
| II plur. | conscĕlĕrabĭtis |
| III plur. | conscĕlĕrābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | consceleravi |
| II sing. | consceleravisti |
| III sing. | consceleravit |
| I plur. | consceleravĭmus |
| II plur. | consceleravistis |
| III plur. | consceleravērunt, consceleravēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | consceleravĕram |
| II sing. | consceleravĕras |
| III sing. | consceleravĕrat |
| I plur. | consceleraverāmus |
| II plur. | consceleraverātis |
| III plur. | consceleravĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | consceleravĕro |
| II sing. | consceleravĕris |
| III sing. | consceleravĕrit |
| I plur. | consceleraverĭmus |
| II plur. | consceleraverĭtis |
| III plur. | consceleravĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | conscĕlĕrem |
| II sing. | conscĕlĕres |
| III sing. | conscĕlĕret |
| I plur. | conscĕlĕrēmus |
| II plur. | conscĕlĕrētis |
| III plur. | conscĕlĕrent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | conscĕlĕrārem |
| II sing. | conscĕlĕrāres |
| III sing. | conscĕlĕrāret |
| I plur. | conscĕlĕrarēmus |
| II plur. | conscĕlĕrarētis |
| III plur. | conscĕlĕrārent |
| PARFAIT |
| I sing. | consceleravĕrim |
| II sing. | consceleravĕris |
| III sing. | consceleravĕrit |
| I plur. | consceleraverĭmus |
| II plur. | consceleraverĭtis |
| III plur. | consceleravĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | consceleravissem |
| II sing. | consceleravisses |
| III sing. | consceleravisset |
| I plur. | consceleravissēmus |
| II plur. | consceleravissētis |
| III plur. | consceleravissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | conscĕlĕra |
| II plur. | conscĕlĕrāte |
| FUTUR |
| II sing. | conscĕlĕrāto |
| III sing. | conscĕlĕrāto |
| II plur. | conscĕlĕratōte |
| III plur. | conscĕlĕranto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| conscĕlĕrans, antis |
| FUTUR |
| consceleratūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| conscĕlĕrāre |
| PARFAIT |
| consceleravisse |
| FUTUR |
| Singolare: | consceleratūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | consceleratūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | conscĕlĕrandi |
| Datif: | conscĕlĕrando |
| Accusatif: | ad conscĕlĕrandum |
| Ablatif: | conscĕlĕrando |
| SUPIN |
| consceleratum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:CONSCELERO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|