Déclinaison / Conjugueur latin
conscĕlĕror - Diathèse passive
(conscĕlĕro, conscĕlĕras, consceleravi, conscĕlĕrāre, consceleratum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | conscĕlĕror |
| II sing. | conscĕlĕrāris, conscĕlĕrāre |
| III sing. | conscĕlĕrātur |
| I plur. | conscĕlĕrāmur |
| II plur. | conscĕlĕramĭni |
| III plur. | conscĕlĕrantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | conscĕlĕrābar |
| II sing. | conscĕlĕrabāris, conscĕlĕrabāre |
| III sing. | conscĕlĕrabātur |
| I plur. | conscĕlĕrabāmur |
| II plur. | conscĕlĕrabamĭni |
| III plur. | conscĕlĕrabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | conscĕlĕrābor |
| II sing. | conscĕlĕrabĕris, conscĕlĕrabĕre |
| III sing. | conscĕlĕrabĭtur |
| I plur. | conscĕlĕrabĭmur |
| II plur. | conscĕlĕrabimĭni |
| III plur. | conscĕlĕrabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | consceleratus, a, um sum |
| II sing. | consceleratus, a, um es |
| III sing. | consceleratus, a, um est |
| I plur. | conscelerati, ae, a sumus |
| II plur. | conscelerati, ae, a estis |
| III plur. | conscelerati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | consceleratus, a, um eram |
| II sing. | consceleratus, a, um eras |
| III sing. | consceleratus, a, um erat |
| I plur. | conscelerati, ae, a eramus |
| II plur. | conscelerati, ae, a eratis |
| III plur. | conscelerati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | consceleratus, a, um ero |
| II sing. | consceleratus, a, um eris |
| III sing. | consceleratus, a, um erit |
| I plur. | conscelerati, ae, a erimus |
| II plur. | conscelerati, ae, a eritis |
| III plur. | conscelerati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | conscĕlĕrer |
| II sing. | conscĕlĕrēris, conscĕlĕrēre |
| III sing. | conscĕlĕrētur |
| I plur. | conscĕlĕrēmur |
| II plur. | conscĕlĕremĭni |
| III plur. | conscĕlĕrentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | conscĕlĕrārer |
| II sing. | conscĕlĕrarēris, conscĕlĕrarēre |
| III sing. | conscĕlĕrarētur |
| I plur. | conscĕlĕrarēmur |
| II plur. | conscĕlĕraremĭni |
| III plur. | conscĕlĕrarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | consceleratus, a, um sim |
| II sing. | consceleratus, a, um sis |
| III sing. | consceleratus, a, um sit |
| I plur. | conscelerati, ae, a simus |
| II plur. | conscelerati, ae, a sitis |
| III plur. | conscelerati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | consceleratus, a, um essem |
| II sing. | consceleratus, a, um esses |
| III sing. | consceleratus, a, um esset |
| I plur. | conscelerati, ae, a essemus |
| II plur. | conscelerati, ae, a essetis |
| III plur. | conscelerati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | conscĕlĕrāre |
| II plur. | conscĕlĕramĭni |
| FUTUR |
| II sing. | conscĕlĕrātor |
| III sing. | conscĕlĕrātor |
| II plur. | |
| III plur. | conscĕlĕrantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| consceleratus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| conscĕlĕrāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | consceleratus, a, um esse |
| Plurale: | conscelerati, ae, a esse |
| FUTUR |
| consceleratum esse |
| GERUNDIVO |
| conscĕlĕrandus, a, um | |