Déclinaison / Conjugueur latin
conspurcor - Diathèse passive
(conspurco, conspurcas, conspurcavi, conspurcāre, conspurcatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | conspurcor |
| II sing. | conspurcāris, conspurcāre |
| III sing. | conspurcātur |
| I plur. | conspurcāmur |
| II plur. | conspurcamĭni |
| III plur. | conspurcantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | conspurcābar |
| II sing. | conspurcabāris, conspurcabāre |
| III sing. | conspurcabātur |
| I plur. | conspurcabāmur |
| II plur. | conspurcabamĭni |
| III plur. | conspurcabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | conspurcābor |
| II sing. | conspurcabĕris, conspurcabĕre |
| III sing. | conspurcabĭtur |
| I plur. | conspurcabĭmur |
| II plur. | conspurcabimĭni |
| III plur. | conspurcabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | conspurcatus, a, um sum |
| II sing. | conspurcatus, a, um es |
| III sing. | conspurcatus, a, um est |
| I plur. | conspurcati, ae, a sumus |
| II plur. | conspurcati, ae, a estis |
| III plur. | conspurcati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | conspurcatus, a, um eram |
| II sing. | conspurcatus, a, um eras |
| III sing. | conspurcatus, a, um erat |
| I plur. | conspurcati, ae, a eramus |
| II plur. | conspurcati, ae, a eratis |
| III plur. | conspurcati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | conspurcatus, a, um ero |
| II sing. | conspurcatus, a, um eris |
| III sing. | conspurcatus, a, um erit |
| I plur. | conspurcati, ae, a erimus |
| II plur. | conspurcati, ae, a eritis |
| III plur. | conspurcati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | conspurcer |
| II sing. | conspurcēris, conspurcēre |
| III sing. | conspurcētur |
| I plur. | conspurcēmur |
| II plur. | conspurcemĭni |
| III plur. | conspurcentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | conspurcārer |
| II sing. | conspurcarēris, conspurcarēre |
| III sing. | conspurcarētur |
| I plur. | conspurcarēmur |
| II plur. | conspurcaremĭni |
| III plur. | conspurcarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | conspurcatus, a, um sim |
| II sing. | conspurcatus, a, um sis |
| III sing. | conspurcatus, a, um sit |
| I plur. | conspurcati, ae, a simus |
| II plur. | conspurcati, ae, a sitis |
| III plur. | conspurcati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | conspurcatus, a, um essem |
| II sing. | conspurcatus, a, um esses |
| III sing. | conspurcatus, a, um esset |
| I plur. | conspurcati, ae, a essemus |
| II plur. | conspurcati, ae, a essetis |
| III plur. | conspurcati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | conspurcāre |
| II plur. | conspurcamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | conspurcātor |
| III sing. | conspurcātor |
| II plur. | |
| III plur. | conspurcantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| conspurcatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| conspurcāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | conspurcatus, a, um esse |
| Plurale: | conspurcati, ae, a esse |
| FUTUR |
| conspurcatum esse |
| GERUNDIVO |
| conspurcandus, a, um | |