Déclinaison / Conjugueur latin
consterno - Diathèse active
(consterno, consternas, consternavi, consternāre, consternatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | consterno |
| II sing. | consternas |
| III sing. | consternat |
| I plur. | consternāmus |
| II plur. | consternātis |
| III plur. | consternant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | consternābam |
| II sing. | consternābas |
| III sing. | consternābat |
| I plur. | consternabāmus |
| II plur. | consternabātis |
| III plur. | consternābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | consternābo |
| II sing. | consternābis |
| III sing. | consternābit |
| I plur. | consternabĭmus |
| II plur. | consternabĭtis |
| III plur. | consternābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | consternavi |
| II sing. | consternavisti |
| III sing. | consternavit |
| I plur. | consternavĭmus |
| II plur. | consternavistis |
| III plur. | consternavērunt, consternavēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | consternavĕram |
| II sing. | consternavĕras |
| III sing. | consternavĕrat |
| I plur. | consternaverāmus |
| II plur. | consternaverātis |
| III plur. | consternavĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | consternavĕro |
| II sing. | consternavĕris |
| III sing. | consternavĕrit |
| I plur. | consternaverĭmus |
| II plur. | consternaverĭtis |
| III plur. | consternavĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | consternem |
| II sing. | consternes |
| III sing. | consternet |
| I plur. | consternēmus |
| II plur. | consternētis |
| III plur. | consternent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | consternārem |
| II sing. | consternāres |
| III sing. | consternāret |
| I plur. | consternarēmus |
| II plur. | consternarētis |
| III plur. | consternārent |
| PARFAIT |
| I sing. | consternavĕrim |
| II sing. | consternavĕris |
| III sing. | consternavĕrit |
| I plur. | consternaverĭmus |
| II plur. | consternaverĭtis |
| III plur. | consternavĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | consternavissem |
| II sing. | consternavisses |
| III sing. | consternavisset |
| I plur. | consternavissēmus |
| II plur. | consternavissētis |
| III plur. | consternavissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | consterna |
| II plur. | consternāte |
| FUTUR |
| II sing. | consternāto |
| III sing. | consternāto |
| II plur. | consternatōte |
| III plur. | consternanto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| consternans, antis |
| FUTUR |
| consternatūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| consternāre |
| PARFAIT |
| consternavisse |
| FUTUR |
| Singolare: | consternatūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | consternatūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | consternandi |
| Datif: | consternando |
| Accusatif: | ad consternandum |
| Ablatif: | consternando |
| SUPIN |
| consternatum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:CONSTERNO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|