Déclinaison / Conjugueur latin
consternor - Diathèse passive
(consterno, consternis, constravi, consternĕre, constratum)
verbe transitif III conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | consternor |
| II sing. | consternĕris, consternĕre |
| III sing. | consternĭtur |
| I plur. | consternĭmur |
| II plur. | consternimĭni |
| III plur. | consternuntur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | consternēbar |
| II sing. | consternebāris, consternebāre |
| III sing. | consternebātur |
| I plur. | consternebāmur |
| II plur. | consternebamĭni |
| III plur. | consternebantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | consternar |
| II sing. | consternēris, consternēre |
| III sing. | consternētur |
| I plur. | consternēmur |
| II plur. | consternemĭni |
| III plur. | consternentur |
| PARFAIT |
| I sing. | constratus, a, um sum |
| II sing. | constratus, a, um es |
| III sing. | constratus, a, um est |
| I plur. | constrati, ae, a sumus |
| II plur. | constrati, ae, a estis |
| III plur. | constrati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | constratus, a, um eram |
| II sing. | constratus, a, um eras |
| III sing. | constratus, a, um erat |
| I plur. | constrati, ae, a eramus |
| II plur. | constrati, ae, a eratis |
| III plur. | constrati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | constratus, a, um ero |
| II sing. | constratus, a, um eris |
| III sing. | constratus, a, um erit |
| I plur. | constrati, ae, a erimus |
| II plur. | constrati, ae, a eritis |
| III plur. | constrati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | consternar |
| II sing. | consternāris, consternāre |
| III sing. | consternātur |
| I plur. | consternāmur |
| II plur. | consternamĭni |
| III plur. | consternantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | consternĕrer |
| II sing. | consternerēris, consternerēre |
| III sing. | consternerētur |
| I plur. | consternerēmur |
| II plur. | consterneremĭni |
| III plur. | consternerentur |
| PARFAIT |
| I sing. | constratus, a, um sim |
| II sing. | constratus, a, um sis |
| III sing. | constratus, a, um sit |
| I plur. | constrati, ae, a simus |
| II plur. | constrati, ae, a sitis |
| III plur. | constrati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | constratus, a, um essem |
| II sing. | constratus, a, um esses |
| III sing. | constratus, a, um esset |
| I plur. | constrati, ae, a essemus |
| II plur. | constrati, ae, a essetis |
| III plur. | constrati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | consternĕre |
| II plur. | consternimĭni |
| FUTUR |
| II sing. | consternĭtor |
| III sing. | consternĭtor |
| II plur. | |
| III plur. | consternuntor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| constratus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| consterni |
| PARFAIT |
| Singolare: | constratus, a, um esse |
| Plurale: | constrati, ae, a esse |
| FUTUR |
| constratum esse |
| GERUNDIVO |
| consternendus, a, um |
| SUPIN |
| constratu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:CONSTERNOR200}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|