Déclinaison / Conjugueur latin
consternor - Diathèse passive
(consterno, consternas, consternavi, consternāre, consternatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | consternor |
| II sing. | consternāris, consternāre |
| III sing. | consternātur |
| I plur. | consternāmur |
| II plur. | consternamĭni |
| III plur. | consternantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | consternābar |
| II sing. | consternabāris, consternabāre |
| III sing. | consternabātur |
| I plur. | consternabāmur |
| II plur. | consternabamĭni |
| III plur. | consternabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | consternābor |
| II sing. | consternabĕris, consternabĕre |
| III sing. | consternabĭtur |
| I plur. | consternabĭmur |
| II plur. | consternabimĭni |
| III plur. | consternabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | consternatus, a, um sum |
| II sing. | consternatus, a, um es |
| III sing. | consternatus, a, um est |
| I plur. | consternati, ae, a sumus |
| II plur. | consternati, ae, a estis |
| III plur. | consternati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | consternatus, a, um eram |
| II sing. | consternatus, a, um eras |
| III sing. | consternatus, a, um erat |
| I plur. | consternati, ae, a eramus |
| II plur. | consternati, ae, a eratis |
| III plur. | consternati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | consternatus, a, um ero |
| II sing. | consternatus, a, um eris |
| III sing. | consternatus, a, um erit |
| I plur. | consternati, ae, a erimus |
| II plur. | consternati, ae, a eritis |
| III plur. | consternati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | consterner |
| II sing. | consternēris, consternēre |
| III sing. | consternētur |
| I plur. | consternēmur |
| II plur. | consternemĭni |
| III plur. | consternentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | consternārer |
| II sing. | consternarēris, consternarēre |
| III sing. | consternarētur |
| I plur. | consternarēmur |
| II plur. | consternaremĭni |
| III plur. | consternarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | consternatus, a, um sim |
| II sing. | consternatus, a, um sis |
| III sing. | consternatus, a, um sit |
| I plur. | consternati, ae, a simus |
| II plur. | consternati, ae, a sitis |
| III plur. | consternati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | consternatus, a, um essem |
| II sing. | consternatus, a, um esses |
| III sing. | consternatus, a, um esset |
| I plur. | consternati, ae, a essemus |
| II plur. | consternati, ae, a essetis |
| III plur. | consternati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | consternāre |
| II plur. | consternamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | consternātor |
| III sing. | consternātor |
| II plur. | |
| III plur. | consternantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| consternatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| consternāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | consternatus, a, um esse |
| Plurale: | consternati, ae, a esse |
| FUTUR |
| consternatum esse |
| GERUNDIVO |
| consternandus, a, um | |