Déclinaison / Conjugueur latin
convīvĭfĭcor - Diathèse passive
(convīvĭfĭco, convīvĭfĭcas, convivificavi, convīvĭfĭcāre, convivificatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | convīvĭfĭcor |
| II sing. | convīvĭfĭcāris, convīvĭfĭcāre |
| III sing. | convīvĭfĭcātur |
| I plur. | convīvĭfĭcāmur |
| II plur. | convīvĭfĭcamĭni |
| III plur. | convīvĭfĭcantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | convīvĭfĭcābar |
| II sing. | convīvĭfĭcabāris, convīvĭfĭcabāre |
| III sing. | convīvĭfĭcabātur |
| I plur. | convīvĭfĭcabāmur |
| II plur. | convīvĭfĭcabamĭni |
| III plur. | convīvĭfĭcabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | convīvĭfĭcābor |
| II sing. | convīvĭfĭcabĕris, convīvĭfĭcabĕre |
| III sing. | convīvĭfĭcabĭtur |
| I plur. | convīvĭfĭcabĭmur |
| II plur. | convīvĭfĭcabimĭni |
| III plur. | convīvĭfĭcabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | convivificatus, a, um sum |
| II sing. | convivificatus, a, um es |
| III sing. | convivificatus, a, um est |
| I plur. | convivificati, ae, a sumus |
| II plur. | convivificati, ae, a estis |
| III plur. | convivificati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | convivificatus, a, um eram |
| II sing. | convivificatus, a, um eras |
| III sing. | convivificatus, a, um erat |
| I plur. | convivificati, ae, a eramus |
| II plur. | convivificati, ae, a eratis |
| III plur. | convivificati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | convivificatus, a, um ero |
| II sing. | convivificatus, a, um eris |
| III sing. | convivificatus, a, um erit |
| I plur. | convivificati, ae, a erimus |
| II plur. | convivificati, ae, a eritis |
| III plur. | convivificati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | convīvĭfĭcer |
| II sing. | convīvĭfĭcēris, convīvĭfĭcēre |
| III sing. | convīvĭfĭcētur |
| I plur. | convīvĭfĭcēmur |
| II plur. | convīvĭfĭcemĭni |
| III plur. | convīvĭfĭcentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | convīvĭfĭcārer |
| II sing. | convīvĭfĭcarēris, convīvĭfĭcarēre |
| III sing. | convīvĭfĭcarētur |
| I plur. | convīvĭfĭcarēmur |
| II plur. | convīvĭfĭcaremĭni |
| III plur. | convīvĭfĭcarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | convivificatus, a, um sim |
| II sing. | convivificatus, a, um sis |
| III sing. | convivificatus, a, um sit |
| I plur. | convivificati, ae, a simus |
| II plur. | convivificati, ae, a sitis |
| III plur. | convivificati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | convivificatus, a, um essem |
| II sing. | convivificatus, a, um esses |
| III sing. | convivificatus, a, um esset |
| I plur. | convivificati, ae, a essemus |
| II plur. | convivificati, ae, a essetis |
| III plur. | convivificati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | convīvĭfĭcāre |
| II plur. | convīvĭfĭcamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | convīvĭfĭcātor |
| III sing. | convīvĭfĭcātor |
| II plur. | |
| III plur. | convīvĭfĭcantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| convivificatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| convīvĭfĭcāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | convivificatus, a, um esse |
| Plurale: | convivificati, ae, a esse |
| FUTUR |
| convivificatum esse |
| GERUNDIVO |
| convīvĭfĭcandus, a, um | |