Déclinaison / Conjugueur latin
convolvor - Diathèse passive
(convolvo, convolvis, convolvi, convolvĕre, convolutum)
verbe transitif III conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | convolvor |
| II sing. | convolvĕris, convolvĕre |
| III sing. | convolvĭtur |
| I plur. | convolvĭmur |
| II plur. | convolvimĭni |
| III plur. | convolvuntur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | convolvēbar |
| II sing. | convolvebāris, convolvebāre |
| III sing. | convolvebātur |
| I plur. | convolvebāmur |
| II plur. | convolvebamĭni |
| III plur. | convolvebantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | convolvar |
| II sing. | convolvēris, convolvēre |
| III sing. | convolvētur |
| I plur. | convolvēmur |
| II plur. | convolvemĭni |
| III plur. | convolventur |
| PARFAIT |
| I sing. | convolutus, a, um sum |
| II sing. | convolutus, a, um es |
| III sing. | convolutus, a, um est |
| I plur. | convoluti, ae, a sumus |
| II plur. | convoluti, ae, a estis |
| III plur. | convoluti, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | convolutus, a, um eram |
| II sing. | convolutus, a, um eras |
| III sing. | convolutus, a, um erat |
| I plur. | convoluti, ae, a eramus |
| II plur. | convoluti, ae, a eratis |
| III plur. | convoluti, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | convolutus, a, um ero |
| II sing. | convolutus, a, um eris |
| III sing. | convolutus, a, um erit |
| I plur. | convoluti, ae, a erimus |
| II plur. | convoluti, ae, a eritis |
| III plur. | convoluti, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | convolvar |
| II sing. | convolvāris, convolvāre |
| III sing. | convolvātur |
| I plur. | convolvāmur |
| II plur. | convolvamĭni |
| III plur. | convolvantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | convolvĕrer |
| II sing. | convolverēris, convolverēre |
| III sing. | convolverētur |
| I plur. | convolverēmur |
| II plur. | convolveremĭni |
| III plur. | convolverentur |
| PARFAIT |
| I sing. | convolutus, a, um sim |
| II sing. | convolutus, a, um sis |
| III sing. | convolutus, a, um sit |
| I plur. | convoluti, ae, a simus |
| II plur. | convoluti, ae, a sitis |
| III plur. | convoluti, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | convolutus, a, um essem |
| II sing. | convolutus, a, um esses |
| III sing. | convolutus, a, um esset |
| I plur. | convoluti, ae, a essemus |
| II plur. | convoluti, ae, a essetis |
| III plur. | convoluti, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | convolvĕre |
| II plur. | convolvimĭni |
| FUTUR |
| II sing. | convolvĭtor |
| III sing. | convolvĭtor |
| II plur. | |
| III plur. | convolvuntor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| convolutus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| convolvi |
| PARFAIT |
| Singolare: | convolutus, a, um esse |
| Plurale: | convoluti, ae, a esse |
| FUTUR |
| convolutum esse |
| GERUNDIVO |
| convolvendus, a, um |
| SUPIN |
| convolutu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:CONVOLVOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|