Déclinaison / Conjugueur latin
dēvincĭor - Diathèse passive
(dēvincĭo, dēvincis, devinxi, dēvincīre, devinctum)
verbe transitif IV conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | dēvincĭor |
| II sing. | dēvincīris, dēvincīre |
| III sing. | dēvincītur |
| I plur. | dēvincīmur |
| II plur. | dēvincimĭni |
| III plur. | dēvinciuntur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | dēvinciēbar |
| II sing. | dēvinciebāris, dēvinciebāre |
| III sing. | dēvinciebātur |
| I plur. | dēvinciebāmur |
| II plur. | dēvinciebamĭni |
| III plur. | dēvinciebantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | dēvincĭar |
| II sing. | dēvinciēris, dēvinciēre |
| III sing. | dēvinciētur |
| I plur. | dēvinciēmur |
| II plur. | dēvinciemĭni |
| III plur. | dēvincientur |
| PARFAIT |
| I sing. | devinctus, a, um sum |
| II sing. | devinctus, a, um es |
| III sing. | devinctus, a, um est |
| I plur. | devincti, ae, a sumus |
| II plur. | devincti, ae, a estis |
| III plur. | devincti, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | devinctus, a, um eram |
| II sing. | devinctus, a, um eras |
| III sing. | devinctus, a, um erat |
| I plur. | devincti, ae, a eramus |
| II plur. | devincti, ae, a eratis |
| III plur. | devincti, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | devinctus, a, um ero |
| II sing. | devinctus, a, um eris |
| III sing. | devinctus, a, um erit |
| I plur. | devincti, ae, a erimus |
| II plur. | devincti, ae, a eritis |
| III plur. | devincti, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | dēvincĭar |
| II sing. | dēvinciāris, dēvinciāre |
| III sing. | dēvinciātur |
| I plur. | dēvinciāmur |
| II plur. | dēvinciamĭni |
| III plur. | dēvinciantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | dēvincīrer |
| II sing. | dēvincirēris, devinxirēre |
| III sing. | dēvincirētur |
| I plur. | dēvincirēmur |
| II plur. | dēvincirēmini |
| III plur. | dēvincirentur |
| PARFAIT |
| I sing. | devinctus, a, um sim |
| II sing. | devinctus, a, um sis |
| III sing. | devinctus, a, um sit |
| I plur. | devincti, ae, a simus |
| II plur. | devincti, ae, a sitis |
| III plur. | devincti, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | devinctus, a, um essem |
| II sing. | devinctus, a, um esses |
| III sing. | devinctus, a, um esset |
| I plur. | devincti, ae, a essemus |
| II plur. | devincti, ae, a essetis |
| III plur. | devincti, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | dēvincīre |
| II plur. | dēvincimĭni |
| FUTUR |
| II sing. | dēvincītor |
| III sing. | dēvincītor |
| II plur. | |
| III plur. | dēvinciuntor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| devinctus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| dēvincīri |
| PARFAIT |
| Singolare: | devinctus, a, um esse |
| Plurale: | devincti, ae, a esse |
| FUTUR |
| devinctum esse |
| GERUNDIVO |
| dēvinciendus, a, um |
| SUPIN |
| devinctu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:DEVINCIOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|