Déclinaison / Conjugueur latin
| PRÉSENT |
| I sing. | dēvincor |
| II sing. | dēvincĕris, dēvincĕre |
| III sing. | dēvincĭtur |
| I plur. | dēvincĭmur |
| II plur. | dēvincimĭni |
| III plur. | dēvincuntur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | dēvincēbar |
| II sing. | dēvincebāris, dēvincebāre |
| III sing. | dēvincebātur |
| I plur. | dēvincebāmur |
| II plur. | dēvincebamĭni |
| III plur. | dēvincebantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | dēvincar |
| II sing. | dēvincēris, dēvincēre |
| III sing. | dēvincētur |
| I plur. | dēvincēmur |
| II plur. | dēvincemĭni |
| III plur. | dēvincentur |
| PARFAIT |
| I sing. | devictus, a, um sum |
| II sing. | devictus, a, um es |
| III sing. | devictus, a, um est |
| I plur. | devicti, ae, a sumus |
| II plur. | devicti, ae, a estis |
| III plur. | devicti, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | devictus, a, um eram |
| II sing. | devictus, a, um eras |
| III sing. | devictus, a, um erat |
| I plur. | devicti, ae, a eramus |
| II plur. | devicti, ae, a eratis |
| III plur. | devicti, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | devictus, a, um ero |
| II sing. | devictus, a, um eris |
| III sing. | devictus, a, um erit |
| I plur. | devicti, ae, a erimus |
| II plur. | devicti, ae, a eritis |
| III plur. | devicti, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | dēvincar |
| II sing. | dēvincāris, dēvincāre |
| III sing. | dēvincātur |
| I plur. | dēvincāmur |
| II plur. | dēvincamĭni |
| III plur. | dēvincantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | dēvincĕrer |
| II sing. | dēvincerēris, dēvincerēre |
| III sing. | dēvincerētur |
| I plur. | dēvincerēmur |
| II plur. | dēvinceremĭni |
| III plur. | dēvincerentur |
| PARFAIT |
| I sing. | devictus, a, um sim |
| II sing. | devictus, a, um sis |
| III sing. | devictus, a, um sit |
| I plur. | devicti, ae, a simus |
| II plur. | devicti, ae, a sitis |
| III plur. | devicti, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | devictus, a, um essem |
| II sing. | devictus, a, um esses |
| III sing. | devictus, a, um esset |
| I plur. | devicti, ae, a essemus |
| II plur. | devicti, ae, a essetis |
| III plur. | devicti, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | dēvincĕre |
| II plur. | dēvincimĭni |
| FUTUR |
| II sing. | dēvincĭtor |
| III sing. | dēvincĭtor |
| II plur. | |
| III plur. | dēvincuntor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| devictus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| dēvinci |
| PARFAIT |
| Singolare: | devictus, a, um esse |
| Plurale: | devicti, ae, a esse |
| FUTUR |
| devictum esse |
| GERUNDIVO |
| dēvincendus, a, um |
| SUPIN |
| devictu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:DEVINCOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|