Déclinaison / Conjugueur latin
disclūdor - Diathèse passive
(disclūdo, disclūdis, disclusi, disclūdĕre, disclusum)
verbe transitif III conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | disclūdor |
| II sing. | disclūdĕris, disclūdĕre |
| III sing. | disclūdĭtur |
| I plur. | disclūdĭmur |
| II plur. | disclūdimĭni |
| III plur. | disclūduntur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | disclūdēbar |
| II sing. | disclūdebāris, disclūdebāre |
| III sing. | disclūdebātur |
| I plur. | disclūdebāmur |
| II plur. | disclūdebamĭni |
| III plur. | disclūdebantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | disclūdar |
| II sing. | disclūdēris, disclūdēre |
| III sing. | disclūdētur |
| I plur. | disclūdēmur |
| II plur. | disclūdemĭni |
| III plur. | disclūdentur |
| PARFAIT |
| I sing. | disclusus, a, um sum |
| II sing. | disclusus, a, um es |
| III sing. | disclusus, a, um est |
| I plur. | disclusi, ae, a sumus |
| II plur. | disclusi, ae, a estis |
| III plur. | disclusi, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | disclusus, a, um eram |
| II sing. | disclusus, a, um eras |
| III sing. | disclusus, a, um erat |
| I plur. | disclusi, ae, a eramus |
| II plur. | disclusi, ae, a eratis |
| III plur. | disclusi, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | disclusus, a, um ero |
| II sing. | disclusus, a, um eris |
| III sing. | disclusus, a, um erit |
| I plur. | disclusi, ae, a erimus |
| II plur. | disclusi, ae, a eritis |
| III plur. | disclusi, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | disclūdar |
| II sing. | disclūdāris, disclūdāre |
| III sing. | disclūdātur |
| I plur. | disclūdāmur |
| II plur. | disclūdamĭni |
| III plur. | disclūdantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | disclūdĕrer |
| II sing. | disclūderēris, disclūderēre |
| III sing. | disclūderētur |
| I plur. | disclūderēmur |
| II plur. | disclūderemĭni |
| III plur. | disclūderentur |
| PARFAIT |
| I sing. | disclusus, a, um sim |
| II sing. | disclusus, a, um sis |
| III sing. | disclusus, a, um sit |
| I plur. | disclusi, ae, a simus |
| II plur. | disclusi, ae, a sitis |
| III plur. | disclusi, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | disclusus, a, um essem |
| II sing. | disclusus, a, um esses |
| III sing. | disclusus, a, um esset |
| I plur. | disclusi, ae, a essemus |
| II plur. | disclusi, ae, a essetis |
| III plur. | disclusi, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | disclūdĕre |
| II plur. | disclūdimĭni |
| FUTUR |
| II sing. | disclūdĭtor |
| III sing. | disclūdĭtor |
| II plur. | |
| III plur. | disclūduntor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| disclusus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| disclūdi |
| PARFAIT |
| Singolare: | disclusus, a, um esse |
| Plurale: | disclusi, ae, a esse |
| FUTUR |
| disclusum esse |
| GERUNDIVO |
| disclūdendus, a, um |
| SUPIN |
| disclusu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:DISCLUDOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|