Déclinaison / Conjugueur latin
| PRÉSENT |
| I sing. | dissicor |
| II sing. | dissicāris, dissicāre |
| III sing. | dissicātur |
| I plur. | dissicāmur |
| II plur. | dissicamĭni |
| III plur. | dissicantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | dissicābar |
| II sing. | dissicabāris, dissicabāre |
| III sing. | dissicabātur |
| I plur. | dissicabāmur |
| II plur. | dissicabamĭni |
| III plur. | dissicabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | dissicābor |
| II sing. | dissicabĕris, dissicabĕre |
| III sing. | dissicabĭtur |
| I plur. | dissicabĭmur |
| II plur. | dissicabimĭni |
| III plur. | dissicabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | dissictus, a, um sum |
| II sing. | dissictus, a, um es |
| III sing. | dissictus, a, um est |
| I plur. | dissicti, ae, a sumus |
| II plur. | dissicti, ae, a estis |
| III plur. | dissicti, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | dissictus, a, um eram |
| II sing. | dissictus, a, um eras |
| III sing. | dissictus, a, um erat |
| I plur. | dissicti, ae, a eramus |
| II plur. | dissicti, ae, a eratis |
| III plur. | dissicti, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | dissictus, a, um ero |
| II sing. | dissictus, a, um eris |
| III sing. | dissictus, a, um erit |
| I plur. | dissicti, ae, a erimus |
| II plur. | dissicti, ae, a eritis |
| III plur. | dissicti, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | dissicer |
| II sing. | dissicēris, dissicēre |
| III sing. | dissicētur |
| I plur. | dissicēmur |
| II plur. | dissicemĭni |
| III plur. | dissicentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | dissicārer |
| II sing. | dissicarēris, dissicarēre |
| III sing. | dissicarētur |
| I plur. | dissicarēmur |
| II plur. | dissicaremĭni |
| III plur. | dissicarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | dissictus, a, um sim |
| II sing. | dissictus, a, um sis |
| III sing. | dissictus, a, um sit |
| I plur. | dissicti, ae, a simus |
| II plur. | dissicti, ae, a sitis |
| III plur. | dissicti, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | dissictus, a, um essem |
| II sing. | dissictus, a, um esses |
| III sing. | dissictus, a, um esset |
| I plur. | dissicti, ae, a essemus |
| II plur. | dissicti, ae, a essetis |
| III plur. | dissicti, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | dissicāre |
| II plur. | dissicamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | dissicātor |
| III sing. | dissicātor |
| II plur. | |
| III plur. | dissicantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| dissictus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| dissicāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | dissictus, a, um esse |
| Plurale: | dissicti, ae, a esse |
| FUTUR |
| dissictum esse |
| GERUNDIVO |
| dissicandus, a, um | |