Déclinaison / Conjugueur latin
  
| PRÉSENT |  
|  I sing. |  effrēnor |  
|  II sing. |  effrēnāris, effrēnāre |  
|  III sing. |  effrēnātur |  
|  I plur. |  effrēnāmur |  
|  II plur. |  effrēnamĭni |  
|  III plur. |  effrēnantur |  
| IMPARFAIT |  
|  I sing. |  effrēnābar |  
|  II sing. |  effrēnabāris, effrēnabāre |  
|  III sing. |  effrēnabātur |  
|  I plur. |  effrēnabāmur |  
|  II plur. |  effrēnabamĭni |  
|  III plur. |  effrēnabantur |  
| FUTUR SIMPLE |  
|  I sing. |  effrēnābor |  
|  II sing. |  effrēnabĕris, effrēnabĕre |  
|  III sing. |  effrēnabĭtur |  
|  I plur. |  effrēnabĭmur |  
|  II plur. |  effrēnabimĭni |  
|  III plur. |  effrēnabuntur |  
 
 
| PARFAIT |  
|  I sing. |  effrenatus, a, um  sum |  
|  II sing. |  effrenatus, a, um  es |  
|  III sing. |  effrenatus, a, um  est |  
|  I plur. |  effrenati, ae, a  sumus |  
|  II plur. |  effrenati, ae, a  estis |  
|  III plur. |  effrenati, ae, a  sunt |  
| PLUS-QUE-PARFAIT |  
|  I sing. |  effrenatus, a, um  eram |  
|  II sing. |  effrenatus, a, um  eras |  
|  III sing. |  effrenatus, a, um  erat |  
|  I plur. |  effrenati, ae, a  eramus |  
|  II plur. |  effrenati, ae, a  eratis |  
|  III plur. |  effrenati, ae, a  erant |  
| FUTUR ANTÉRIEUR |  
|  I sing. |  effrenatus, a, um  ero |  
|  II sing. |  effrenatus, a, um  eris |  
|  III sing. |  effrenatus, a, um  erit |  
|  I plur. |  effrenati, ae, a  erimus |  
|  II plur. |  effrenati, ae, a  eritis |  
|  III plur. |  effrenati, ae, a  erunt |  
 
 
 
| PRÉSENT |  
|  I sing. |  effrēner |  
|  II sing. |  effrēnēris, effrēnēre |  
|  III sing. |  effrēnētur |  
|  I plur. |  effrēnēmur |  
|  II plur. |  effrēnemĭni |  
|  III plur. |  effrēnentur |  
| IMPARFAIT |  
|  I sing. |  effrēnārer |  
|  II sing. |  effrēnarēris, effrēnarēre |  
|  III sing. |  effrēnarētur |  
|  I plur. |  effrēnarēmur |  
|  II plur. |  effrēnaremĭni |  
|  III plur. |  effrēnarentur |  
 
 
| PARFAIT |  
|  I sing. |  effrenatus, a, um  sim |  
|  II sing. |  effrenatus, a, um  sis |  
|  III sing. |  effrenatus, a, um  sit |  
|  I plur. |  effrenati, ae, a  simus |  
|  II plur. |  effrenati, ae, a  sitis |  
|  III plur. |  effrenati, ae, a  sint |  
| PLUS-QUE-PARFAIT |  
|  I sing. |  effrenatus, a, um  essem |  
|  II sing. |  effrenatus, a, um  esses |  
|  III sing. |  effrenatus, a, um  esset |  
|  I plur. |  effrenati, ae, a  essemus |  
|  II plur. |  effrenati, ae, a  essetis |  
|  III plur. |  effrenati, ae, a  essent |  
 
 
 
| IMPÉRATIF |  
| PRÉSENT |  
|  II sing. |  effrēnāre |  
|  II plur. |  effrēnamĭni |  
| FUTUR |  
|  II sing. |  effrēnātor |  
|  III sing. |  effrēnātor |  
|  II plur. |   |  
|  III plur. |  effrēnantor |  
| PARTICIPE |  
| PARFAIT |  
|  effrenatus, a, um |  
  
| INFINITO |  
| PRÉSENT |  
|  effrēnāri |  
| PARFAIT |  
|  Singolare: |  effrenatus, a, um esse |  
|  Plurale: |  effrenati, ae, a esse |  
| FUTUR |  
|  effrenatum esse |  
| GERUNDIVO |  
|  effrēnandus, a, um |      |