Déclinaison / Conjugueur latin
effūtĭor - Diathèse passive
(effūtĭo, effūtis, effutii, effūtīre, effutitum)
verbe transitif e intransitif IV conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | effūtĭor |
| II sing. | effūtīris, effūtīre |
| III sing. | effūtītur |
| I plur. | effūtīmur |
| II plur. | effūtimĭni |
| III plur. | effūtiuntur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | effūtiēbar |
| II sing. | effūtiebāris, effūtiebāre |
| III sing. | effūtiebātur |
| I plur. | effūtiebāmur |
| II plur. | effūtiebamĭni |
| III plur. | effūtiebantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | effūtĭar |
| II sing. | effūtiēris, effūtiēre |
| III sing. | effūtiētur |
| I plur. | effūtiēmur |
| II plur. | effūtiemĭni |
| III plur. | effūtientur |
| PARFAIT |
| I sing. | effutitus, a, um sum |
| II sing. | effutitus, a, um es |
| III sing. | effutitus, a, um est |
| I plur. | effutiti, ae, a sumus |
| II plur. | effutiti, ae, a estis |
| III plur. | effutiti, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | effutitus, a, um eram |
| II sing. | effutitus, a, um eras |
| III sing. | effutitus, a, um erat |
| I plur. | effutiti, ae, a eramus |
| II plur. | effutiti, ae, a eratis |
| III plur. | effutiti, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | effutitus, a, um ero |
| II sing. | effutitus, a, um eris |
| III sing. | effutitus, a, um erit |
| I plur. | effutiti, ae, a erimus |
| II plur. | effutiti, ae, a eritis |
| III plur. | effutiti, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | effūtĭar |
| II sing. | effūtiāris, effūtiāre |
| III sing. | effūtiātur |
| I plur. | effūtiāmur |
| II plur. | effūtiamĭni |
| III plur. | effūtiantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | effūtīrer |
| II sing. | effūtirēris, effutiirēre |
| III sing. | effūtirētur |
| I plur. | effūtirēmur |
| II plur. | effūtirēmini |
| III plur. | effūtirentur |
| PARFAIT |
| I sing. | effutitus, a, um sim |
| II sing. | effutitus, a, um sis |
| III sing. | effutitus, a, um sit |
| I plur. | effutiti, ae, a simus |
| II plur. | effutiti, ae, a sitis |
| III plur. | effutiti, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | effutitus, a, um essem |
| II sing. | effutitus, a, um esses |
| III sing. | effutitus, a, um esset |
| I plur. | effutiti, ae, a essemus |
| II plur. | effutiti, ae, a essetis |
| III plur. | effutiti, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | effūtīre |
| II plur. | effūtimĭni |
| FUTUR |
| II sing. | effūtītor |
| III sing. | effūtītor |
| II plur. | |
| III plur. | effūtiuntor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| effutitus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| effūtīri |
| PARFAIT |
| Singolare: | effutitus, a, um esse |
| Plurale: | effutiti, ae, a esse |
| FUTUR |
| effutitum esse |
| GERUNDIVO |
| effūtiendus, a, um |
| SUPIN |
| effutitu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:EFFUTIOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|