Déclinaison / Conjugueur latin
 
 
 effūtĭor - Diathèse passive
(effūtĭo, effūtis, effutii, effūtīre, effutitum)
verbe transitif e intransitif  IV conjugaison
Voir la traduction de ce mot
 
 
| PRÉSENT |  
|  I sing. |  effūtĭor |  
|  II sing. |  effūtīris, effūtīre |  
|  III sing. |  effūtītur |  
|  I plur. |  effūtīmur |  
|  II plur. |  effūtimĭni |  
|  III plur. |  effūtiuntur |  
| IMPARFAIT |  
|  I sing. |  effūtiēbar |  
|  II sing. |  effūtiebāris, effūtiebāre |  
|  III sing. |  effūtiebātur |  
|  I plur. |  effūtiebāmur |  
|  II plur. |  effūtiebamĭni |  
|  III plur. |  effūtiebantur |  
| FUTUR SIMPLE |  
|  I sing. |  effūtĭar |  
|  II sing. |  effūtiēris, effūtiēre |  
|  III sing. |  effūtiētur |  
|  I plur. |  effūtiēmur |  
|  II plur. |  effūtiemĭni |  
|  III plur. |  effūtientur |  
 
 
| PARFAIT |  
|  I sing. |  effutitus, a, um  sum |  
|  II sing. |  effutitus, a, um  es |  
|  III sing. |  effutitus, a, um  est |  
|  I plur. |  effutiti, ae, a  sumus |  
|  II plur. |  effutiti, ae, a  estis |  
|  III plur. |  effutiti, ae, a  sunt |  
| PLUS-QUE-PARFAIT |  
|  I sing. |  effutitus, a, um  eram |  
|  II sing. |  effutitus, a, um  eras |  
|  III sing. |  effutitus, a, um  erat |  
|  I plur. |  effutiti, ae, a  eramus |  
|  II plur. |  effutiti, ae, a  eratis |  
|  III plur. |  effutiti, ae, a  erant |  
| FUTUR ANTÉRIEUR |  
|  I sing. |  effutitus, a, um  ero |  
|  II sing. |  effutitus, a, um  eris |  
|  III sing. |  effutitus, a, um  erit |  
|  I plur. |  effutiti, ae, a  erimus |  
|  II plur. |  effutiti, ae, a  eritis |  
|  III plur. |  effutiti, ae, a  erunt |  
 
 
 
| PRÉSENT |  
|  I sing. |  effūtĭar |  
|  II sing. |  effūtiāris, effūtiāre |  
|  III sing. |  effūtiātur |  
|  I plur. |  effūtiāmur |  
|  II plur. |  effūtiamĭni |  
|  III plur. |  effūtiantur |  
| IMPARFAIT |  
|  I sing. |  effūtīrer |  
|  II sing. |  effūtirēris, effutiirēre |  
|  III sing. |  effūtirētur |  
|  I plur. |  effūtirēmur |  
|  II plur. |  effūtirēmini |  
|  III plur. |  effūtirentur |  
 
 
| PARFAIT |  
|  I sing. |  effutitus, a, um  sim |  
|  II sing. |  effutitus, a, um  sis |  
|  III sing. |  effutitus, a, um  sit |  
|  I plur. |  effutiti, ae, a  simus |  
|  II plur. |  effutiti, ae, a  sitis |  
|  III plur. |  effutiti, ae, a  sint |  
| PLUS-QUE-PARFAIT |  
|  I sing. |  effutitus, a, um  essem |  
|  II sing. |  effutitus, a, um  esses |  
|  III sing. |  effutitus, a, um  esset |  
|  I plur. |  effutiti, ae, a  essemus |  
|  II plur. |  effutiti, ae, a  essetis |  
|  III plur. |  effutiti, ae, a  essent |  
 
 
 
| IMPÉRATIF |  
| PRÉSENT |  
|  II sing. |  effūtīre |  
|  II plur. |  effūtimĭni |  
| FUTUR |  
|  II sing. |  effūtītor |  
|  III sing. |  effūtītor |  
|  II plur. |   |  
|  III plur. |  effūtiuntor |  
| PARTICIPE |  
| PARFAIT |  
|  effutitus, a, um |  
  
| INFINITO |  
| PRÉSENT |  
|  effūtīri |  
| PARFAIT |  
|  Singolare: |  effutitus, a, um esse |  
|  Plurale: |  effutiti, ae, a esse |  
| FUTUR |  
|  effutitum esse |  
| GERUNDIVO |  
|  effūtiendus, a, um |  
| SUPIN |  
|  effutitu |  
    
 
 
 
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
  
  
 
{{ID:EFFUTIOR100}}
---CACHE---
  | 
  
 
   
  
   Visitez nos sites: 
   En français 
    
   In english 
    
   In Deutsch 
    
   En español 
    
   Em portugues 
    
   По русски 
    
   Στα ελληνικά 
    |  
  
   Ën piemontèis 
    
    
 |