Déclinaison / Conjugueur latin
exăbūtor - Diathèse active
(exăbūtor, exăbūtĕris, exăbūti, exabusus, exabusum)
verbe intransitif déponent III conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| FORME DÉPONENTE: |
| INDICATIF |
| PRÉSENT |
| I sing. | exăbūtor |
| II sing. | exăbūtĕris, exăbūtĕre |
| III sing. | exăbūtĭtur |
| I plur. | exăbūtĭmur |
| II plur. | exăbūtimĭni |
| III plur. | exăbūtuntur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | exăbūtēbar |
| II sing. | exăbūtebāris, exăbūtebāre |
| III sing. | exăbūtebātur |
| I plur. | exăbūtebāmur |
| II plur. | exăbūtebamĭni |
| III plur. | exăbūtebantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | exăbūtar |
| II sing. | exăbūtēris, exăbūtēre |
| III sing. | exăbūtētur |
| I plur. | exăbūtēmur |
| II plur. | exăbūtemĭni |
| III plur. | exăbūtentur |
| PARFAIT |
| I sing. | exabusus, a, um sum |
| II sing. | exabusus, a, um es |
| III sing. | exabusus, a, um est |
| I plur. | exabusi, ae, a sumus |
| II plur. | exabusi, ae, a estis |
| III plur. | exabusi, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | exabusus, a, um eram |
| II sing. | exabusus, a, um eras |
| III sing. | exabusus, a, um erat |
| I plur. | exabusi, ae, a eramus |
| II plur. | exabusi, ae, a eratis |
| III plur. | exabusi, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | exabusus, a, um ero |
| II sing. | exabusus, a, um eris |
| III sing. | exabusus, a, um erit |
| I plur. | exabusi, ae, a erimus |
| II plur. | exabusi, ae, a eritis |
| III plur. | exabusi, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | exăbūtar |
| II sing. | exăbūtāris, exăbūtāre |
| III sing. | exăbūtātur |
| I plur. | exăbūtāmur |
| II plur. | exăbūtamĭni |
| III plur. | exăbūtantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | exăbūtĕrer |
| II sing. | exăbūterēris, exăbūterēre |
| III sing. | exăbūterētur |
| I plur. | exăbūterēmur |
| II plur. | exăbūteremĭni |
| III plur. | exăbūterentur |
| PARFAIT |
| I sing. | exabusus, a, um sim |
| II sing. | exabusus, a, um sis |
| III sing. | exabusus, a, um sit |
| I plur. | exabusi, ae, a simus |
| II plur. | exabusi, ae, a sitis |
| III plur. | exabusi, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | exabusus, a, um essem |
| II sing. | exabusus, a, um esses |
| III sing. | exabusus, a, um esset |
| I plur. | exabusi, ae, a essemus |
| II plur. | exabusi, ae, a essetis |
| III plur. | exabusi, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | exăbūtĕre |
| II plur. | exăbūtimĭni |
| FUTUR |
| II sing. | exăbūtĭtor |
| III sing. | exăbūtĭtor |
| II plur. | |
| III plur. | exăbūtuntor |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| exăbūti |
| PARFAIT |
| Singolare: | exabusus, a, um esse |
| Plurale: | exabusi, ae, a esse |
| FUTUR |
| Singolare: | exabusūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | exabusūros, as, a esse |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| exăbūtens, entis |
| FUTUR |
| exabusūrūs, a, ūm |
| SUPIN |
| Attivo: | exabusum |
| Passivo: | |
| GERUNDIF |
| Génitif: | exăbūtendi |
| Datif: | exăbūtendo |
| Accusatif: | exăbūtendum |
| Ablatif: | exăbūtendo |
| |
| GERUNDIVO |
| | |