Déclinaison / Conjugueur latin
| PRÉSENT |
| I sing. | exornor |
| II sing. | exornāris, exornāre |
| III sing. | exornātur |
| I plur. | exornāmur |
| II plur. | exornamĭni |
| III plur. | exornantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | exornābar |
| II sing. | exornabāris, exornabāre |
| III sing. | exornabātur |
| I plur. | exornabāmur |
| II plur. | exornabamĭni |
| III plur. | exornabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | exornābor |
| II sing. | exornabĕris, exornabĕre |
| III sing. | exornabĭtur |
| I plur. | exornabĭmur |
| II plur. | exornabimĭni |
| III plur. | exornabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | exornatus, a, um sum |
| II sing. | exornatus, a, um es |
| III sing. | exornatus, a, um est |
| I plur. | exornati, ae, a sumus |
| II plur. | exornati, ae, a estis |
| III plur. | exornati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | exornatus, a, um eram |
| II sing. | exornatus, a, um eras |
| III sing. | exornatus, a, um erat |
| I plur. | exornati, ae, a eramus |
| II plur. | exornati, ae, a eratis |
| III plur. | exornati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | exornatus, a, um ero |
| II sing. | exornatus, a, um eris |
| III sing. | exornatus, a, um erit |
| I plur. | exornati, ae, a erimus |
| II plur. | exornati, ae, a eritis |
| III plur. | exornati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | exorner |
| II sing. | exornēris, exornēre |
| III sing. | exornētur |
| I plur. | exornēmur |
| II plur. | exornemĭni |
| III plur. | exornentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | exornārer |
| II sing. | exornarēris, exornarēre |
| III sing. | exornarētur |
| I plur. | exornarēmur |
| II plur. | exornaremĭni |
| III plur. | exornarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | exornatus, a, um sim |
| II sing. | exornatus, a, um sis |
| III sing. | exornatus, a, um sit |
| I plur. | exornati, ae, a simus |
| II plur. | exornati, ae, a sitis |
| III plur. | exornati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | exornatus, a, um essem |
| II sing. | exornatus, a, um esses |
| III sing. | exornatus, a, um esset |
| I plur. | exornati, ae, a essemus |
| II plur. | exornati, ae, a essetis |
| III plur. | exornati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | exornāre |
| II plur. | exornamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | exornātor |
| III sing. | exornātor |
| II plur. | |
| III plur. | exornantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| exornatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| exornāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | exornatus, a, um esse |
| Plurale: | exornati, ae, a esse |
| FUTUR |
| exornatum esse |
| GERUNDIVO |
| exornandus, a, um | |