Déclinaison / Conjugueur latin
| PRÉSENT |
| I sing. | exōror |
| II sing. | exōrāris, exōrāre |
| III sing. | exōrātur |
| I plur. | exōrāmur |
| II plur. | exōramĭni |
| III plur. | exōrantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | exōrābar |
| II sing. | exōrabāris, exōrabāre |
| III sing. | exōrabātur |
| I plur. | exōrabāmur |
| II plur. | exōrabamĭni |
| III plur. | exōrabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | exōrābor |
| II sing. | exōrabĕris, exōrabĕre |
| III sing. | exōrabĭtur |
| I plur. | exōrabĭmur |
| II plur. | exōrabimĭni |
| III plur. | exōrabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | exoratus, a, um sum |
| II sing. | exoratus, a, um es |
| III sing. | exoratus, a, um est |
| I plur. | exorati, ae, a sumus |
| II plur. | exorati, ae, a estis |
| III plur. | exorati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | exoratus, a, um eram |
| II sing. | exoratus, a, um eras |
| III sing. | exoratus, a, um erat |
| I plur. | exorati, ae, a eramus |
| II plur. | exorati, ae, a eratis |
| III plur. | exorati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | exoratus, a, um ero |
| II sing. | exoratus, a, um eris |
| III sing. | exoratus, a, um erit |
| I plur. | exorati, ae, a erimus |
| II plur. | exorati, ae, a eritis |
| III plur. | exorati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | exōrer |
| II sing. | exōrēris, exōrēre |
| III sing. | exōrētur |
| I plur. | exōrēmur |
| II plur. | exōremĭni |
| III plur. | exōrentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | exōrārer |
| II sing. | exōrarēris, exōrarēre |
| III sing. | exōrarētur |
| I plur. | exōrarēmur |
| II plur. | exōraremĭni |
| III plur. | exōrarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | exoratus, a, um sim |
| II sing. | exoratus, a, um sis |
| III sing. | exoratus, a, um sit |
| I plur. | exorati, ae, a simus |
| II plur. | exorati, ae, a sitis |
| III plur. | exorati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | exoratus, a, um essem |
| II sing. | exoratus, a, um esses |
| III sing. | exoratus, a, um esset |
| I plur. | exorati, ae, a essemus |
| II plur. | exorati, ae, a essetis |
| III plur. | exorati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | exōrāre |
| II plur. | exōramĭni |
| FUTUR |
| II sing. | exōrātor |
| III sing. | exōrātor |
| II plur. | |
| III plur. | exōrantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| exoratus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| exōrāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | exoratus, a, um esse |
| Plurale: | exorati, ae, a esse |
| FUTUR |
| exoratum esse |
| GERUNDIVO |
| exōrandus, a, um | |