Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | exors |
| Gen. | exortis |
| Dat. | exorti |
| Acc. | exortem |
| Abl. | exorti |
| Voc. | exors |
| PLURIEL |
| Nom. | exortes |
| Gen. | exortĭum |
| Dat. | exortĭbus |
| Acc. | exortes |
| Abl. | exortĭbus |
| Voc. | exortes |
| SINGULIER |
| Nom. | exors |
| Gen. | exortis |
| Dat. | exorti |
| Acc. | exortem |
| Abl. | exorti |
| Voc. | exors |
| PLURIEL |
| Nom. | exortes |
| Gen. | exortĭum |
| Dat. | exortĭbus |
| Acc. | exortes |
| Abl. | exortĭbus |
| Voc. | exortes |
| SINGULIER |
| Nom. | exors |
| Gen. | exortis |
| Dat. | exorti |
| Acc. | exors |
| Abl. | exorti |
| Voc. | exors |
| PLURIEL |
| Nom. | exortĭa |
| Gen. | exortĭum |
| Dat. | exortĭbus |
| Acc. | exortĭa |
| Abl. | exortĭbus | |