Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | explanabilis |
| Gen. | explanabilis |
| Dat. | explanabili |
| Acc. | explanabilem |
| Abl. | explanabili |
| Voc. | explanabilis |
| PLURIEL |
| Nom. | explanabiles |
| Gen. | explanabilĭum |
| Dat. | explanabilĭbus |
| Acc. | explanabiles |
| Abl. | explanabilĭbus |
| Voc. | explanabiles |
| SINGULIER |
| Nom. | explanabilis |
| Gen. | explanabilis |
| Dat. | explanabili |
| Acc. | explanabilem |
| Abl. | explanabili |
| Voc. | explanabilis |
| PLURIEL |
| Nom. | explanabiles |
| Gen. | explanabilĭum |
| Dat. | explanabilĭbus |
| Acc. | explanabiles |
| Abl. | explanabilĭbus |
| Voc. | explanabiles |
| SINGULIER |
| Nom. | explanabile |
| Gen. | explanabilis |
| Dat. | explanabili |
| Acc. | explanabile |
| Abl. | explanabili |
| Voc. | explanabile |
| PLURIEL |
| Nom. | explanabilĭa |
| Gen. | explanabilĭum |
| Dat. | explanabilĭbus |
| Acc. | explanabilĭa |
| Abl. | explanabilĭbus | |