Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | explanativus |
| Gen. | explanativi |
| Dat. | explanativo |
| Acc. | explanativum |
| Abl. | explanativo |
| Voc. | explanative |
| PLURIEL |
| Nom. | explanativi |
| Gen. | explanativōrum |
| Dat. | explanativis |
| Acc. | explanativos |
| Abl. | explanativis |
| Voc. | explanativi |
| SINGULIER |
| Nom. | explanativă |
| Gen. | explanativae |
| Dat. | explanativae |
| Acc. | explanativam |
| Abl. | explanativā |
| Voc. | explanativă |
| PLURIEL |
| Nom. | explanativae |
| Gen. | explanativārum |
| Dat. | explanativis |
| Acc. | explanativas |
| Abl. | explanativis |
| Voc. | explanativae |
| SINGULIER |
| Nom. | explanativum |
| Gen. | explanativi |
| Dat. | explanativo |
| Acc. | explanativum |
| Abl. | explanativo |
| Voc. | explanativum |
| PLURIEL |
| Nom. | explanativa |
| Gen. | explanativōrum |
| Dat. | explanativis |
| Acc. | explanativa |
| Abl. | explanativis | |