Déclinaison / Conjugueur latin
impĕtrĭor - Diathèse passive
(impĕtrĭo, impĕtris, impetrivi, impĕtrīre, impetritum)
verbe transitif IV conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | impĕtrĭor |
| II sing. | impĕtrīris, impĕtrīre |
| III sing. | impĕtrītur |
| I plur. | impĕtrīmur |
| II plur. | impĕtrimĭni |
| III plur. | impĕtriuntur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | impĕtriēbar |
| II sing. | impĕtriebāris, impĕtriebāre |
| III sing. | impĕtriebātur |
| I plur. | impĕtriebāmur |
| II plur. | impĕtriebamĭni |
| III plur. | impĕtriebantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | impĕtrĭar |
| II sing. | impĕtriēris, impĕtriēre |
| III sing. | impĕtriētur |
| I plur. | impĕtriēmur |
| II plur. | impĕtriemĭni |
| III plur. | impĕtrientur |
| PARFAIT |
| I sing. | impetritus, a, um sum |
| II sing. | impetritus, a, um es |
| III sing. | impetritus, a, um est |
| I plur. | impetriti, ae, a sumus |
| II plur. | impetriti, ae, a estis |
| III plur. | impetriti, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | impetritus, a, um eram |
| II sing. | impetritus, a, um eras |
| III sing. | impetritus, a, um erat |
| I plur. | impetriti, ae, a eramus |
| II plur. | impetriti, ae, a eratis |
| III plur. | impetriti, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | impetritus, a, um ero |
| II sing. | impetritus, a, um eris |
| III sing. | impetritus, a, um erit |
| I plur. | impetriti, ae, a erimus |
| II plur. | impetriti, ae, a eritis |
| III plur. | impetriti, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | impĕtrĭar |
| II sing. | impĕtriāris, impĕtriāre |
| III sing. | impĕtriātur |
| I plur. | impĕtriāmur |
| II plur. | impĕtriamĭni |
| III plur. | impĕtriantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | impĕtrīrer |
| II sing. | impĕtrirēris, impetrivirēre |
| III sing. | impĕtrirētur |
| I plur. | impĕtrirēmur |
| II plur. | impĕtrirēmini |
| III plur. | impĕtrirentur |
| PARFAIT |
| I sing. | impetritus, a, um sim |
| II sing. | impetritus, a, um sis |
| III sing. | impetritus, a, um sit |
| I plur. | impetriti, ae, a simus |
| II plur. | impetriti, ae, a sitis |
| III plur. | impetriti, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | impetritus, a, um essem |
| II sing. | impetritus, a, um esses |
| III sing. | impetritus, a, um esset |
| I plur. | impetriti, ae, a essemus |
| II plur. | impetriti, ae, a essetis |
| III plur. | impetriti, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | impĕtrīre |
| II plur. | impĕtrimĭni |
| FUTUR |
| II sing. | impĕtrītor |
| III sing. | impĕtrītor |
| II plur. | |
| III plur. | impĕtriuntor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| impetritus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| impĕtrīri |
| PARFAIT |
| Singolare: | impetritus, a, um esse |
| Plurale: | impetriti, ae, a esse |
| FUTUR |
| impetritum esse |
| GERUNDIVO |
| impĕtriendus, a, um |
| SUPIN |
| impetritu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:IMPETRIOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|