Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | imprūdens |
| Gen. | imprudentis |
| Dat. | imprudenti |
| Acc. | imprudentem |
| Abl. | imprudenti |
| Voc. | imprūdens |
| PLURIEL |
| Nom. | imprudentes |
| Gen. | imprudentĭum |
| Dat. | imprudentĭbus |
| Acc. | imprudentes |
| Abl. | imprudentĭbus |
| Voc. | imprudentes |
| SINGULIER |
| Nom. | imprūdens |
| Gen. | imprudentis |
| Dat. | imprudenti |
| Acc. | imprudentem |
| Abl. | imprudenti |
| Voc. | imprūdens |
| PLURIEL |
| Nom. | imprudentes |
| Gen. | imprudentĭum |
| Dat. | imprudentĭbus |
| Acc. | imprudentes |
| Abl. | imprudentĭbus |
| Voc. | imprudentes |
| SINGULIER |
| Nom. | imprūdens |
| Gen. | imprudentis |
| Dat. | imprudenti |
| Acc. | imprūdens |
| Abl. | imprudenti |
| Voc. | imprūdens |
| PLURIEL |
| Nom. | imprudentĭa |
| Gen. | imprudentĭum |
| Dat. | imprudentĭbus |
| Acc. | imprudentĭa |
| Abl. | imprudentĭbus | |