Déclinaison / Conjugueur latin
incŭbĭto - Diathèse active
(incŭbĭto, incŭbĭtas, incubitavi, incŭbĭtāre, incubitatum)
verbe transitif e intransitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | incŭbĭto |
| II sing. | incŭbĭtas |
| III sing. | incŭbĭtat |
| I plur. | incŭbĭtāmus |
| II plur. | incŭbĭtātis |
| III plur. | incŭbĭtant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | incŭbĭtābam |
| II sing. | incŭbĭtābas |
| III sing. | incŭbĭtābat |
| I plur. | incŭbĭtabāmus |
| II plur. | incŭbĭtabātis |
| III plur. | incŭbĭtābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | incŭbĭtābo |
| II sing. | incŭbĭtābis |
| III sing. | incŭbĭtābit |
| I plur. | incŭbĭtabĭmus |
| II plur. | incŭbĭtabĭtis |
| III plur. | incŭbĭtābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | incubitavi |
| II sing. | incubitavisti |
| III sing. | incubitavit |
| I plur. | incubitavĭmus |
| II plur. | incubitavistis |
| III plur. | incubitavēreunt, incubitavēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | incubitavĕram |
| II sing. | incubitavĕras |
| III sing. | incubitavĕrat |
| I plur. | incubitaverāmus |
| II plur. | incubitaverātis |
| III plur. | incubitavĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | incubitavĕro |
| II sing. | incubitavĕris |
| III sing. | incubitavĕrit |
| I plur. | incubitaverĭmus |
| II plur. | incubitaverĭtis |
| III plur. | incubitavĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | incŭbĭtem |
| II sing. | incŭbĭtes |
| III sing. | incŭbĭtet |
| I plur. | incŭbĭtēmus |
| II plur. | incŭbĭtētis |
| III plur. | incŭbĭtent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | incŭbĭtārem |
| II sing. | incŭbĭtāres |
| III sing. | incŭbĭtāret |
| I plur. | incŭbĭtarēmus |
| II plur. | incŭbĭtarētis |
| III plur. | incŭbĭtārent |
| PARFAIT |
| I sing. | incubitavĕrim |
| II sing. | incubitavĕris |
| III sing. | incubitavĕrit |
| I plur. | incubitaverĭmus |
| II plur. | incubitaverĭtis |
| III plur. | incubitavĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | incubitavissem |
| II sing. | incubitavisses |
| III sing. | incubitavisset |
| I plur. | incubitavissēmus |
| II plur. | incubitavissētis |
| III plur. | incubitavissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | incŭbĭta |
| II plur. | incŭbĭtāte |
| FUTUR |
| II sing. | incŭbĭtāto |
| III sing. | incŭbĭtāto |
| II plur. | incŭbĭtatōte |
| III plur. | incŭbĭtanto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| incŭbĭtans, antis |
| FUTUR |
| incubitatūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| incŭbĭtāre |
| PARFAIT |
| incubitavisse |
| FUTUR |
| Singolare: | incubitatūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | incubitatūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | incŭbĭtandi |
| Datif: | incŭbĭtando |
| Accusatif: | ad incŭbĭtandum |
| Ablatif: | incŭbĭtando |
| SUPIN |
| incubitatum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:INCUBITO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|